Książka Magdaleny Majcher „Doktórka od familoków” to fabularyzowana historia lekarza – pediatry Jolanty Wadowskiej – Król, która w latach 1974 - 1981 uratowała przed zachorowaniem lub śmiercią na ołowicę tysiące dzieci mieszkających w pobliżu huty Szopienice w Katowicach.
Konklawe od łacińskiego cum clave – czyli pod kluczem. Już sam tytuł jest intrygujący. Tajemnica zawsze przyciąga i intryguje i rozbudza naszą wyobraźnię. Co dzieje się za zamkniętymi drzwiami, pod kluczem, gdzie nikt nie może opuścić pomieszczeń przeznaczonych do modlitwy, rozmyślań i tego najważniejszego co ma się dokonać, czyli wyboru nowego przywódcy Kościoła? Jak wyglądają pomieszczenia, czy są równie tajemnicze, jak sam wybór? Czy osoby, które tam przebywają, faktycznie podejmują samodzielną decyzję? A może to nie jest takie oczywiste, może mają tam miejsce wydarzenia, które wpływają na ostateczny werdykt?
Czas niknie gdzieś w dali, nie słychać tykania ani wskazówek przesuwania. Nie ma tik, tak. Jest muzyka, wygrywana na oberkową nutę. Delikatna, wręcz eteryczna, muskająca skórę i bawiąca się czasem. Zmienia się atmosfera, zapachy i odczucia, zmienia się dusza. Gdy przytłoczony całodziennym szumem i biegiem, które ujawniają się wieczorem, czujesz, że coś się z tobą dzieje. Że oto odsłania się przed tobą na poły magiczna wieś z żywymi ludźmi. Zaczarowana przez kapliczki stojące na jej straży. Chodź, mówią mieszkańcy, posłuchaj, szepcze Wit Szostak.
„Uratować Missy” to powieść obyczajowa, która z definicji ma przedstawiać charakter konkretnego środowiska społecznego. BethMorrey przyznaje, że napisała ją zainspirowana ludźmi, których spotykała w parku podczas spacerów z psem i to właśnie środowisko tzw. „psiarzy” chciała opisać. Równocześnie jest to książka o bardzo sympatycznej staruszce, która skrywa wiele tajemnic. Czytając opis książki, nie spodziewamy się tak głębokiej treści. Powieść jest zaskakująca pod wieloma względami, nie tylko z powodu historii, którą opowiada, ale również dlatego, że każdy może znaleźć w niej coś innego.
Tove Ditlevsen, duńska poetka i pisarka, w „Trylogii kopenhaskiej” prowadzi czytelnika przez trzy ważne etapy swego życia – dzieciństwo, młodość, uzależnienie. Otwarcie pisze o dorastaniu w robotniczej dzielnicy Vesterbro w Kopenhadze. Oczyma mądrej (umiała czytać i pisać w wieku 6 lat) i wrażliwej dziewczynki patrzymy na jej ubogie dzieciństwo. Ojciec był często bezrobotny, starszy brat terminował u lakiernika, a matka to dość dziwna i trudna osoba; relację z nią określa autorka jako „intensywną, bolesną i rozedrganą”.
Bohater książki Haruki Murakami Śmierć Komandora. Pojawia się idea to bezimienny malarz malujący portrety na zamówienie. Poznajemy go w dość burzliwym momencie życia, gdy rozstaje się z żoną. Nawet nie zadając pytania „dlaczego” bohater z pokorą godzi się z tą sytuacją i wyrusza w podróż po Japonii, podczas której stara się ułożyć i zrozumieć swoje dotychczasowe życie.
Praca 24/7, bez rodziny, bez przyjaciół, bez hobby, bez odpoczynku – czyli w zasadzie brak życia – tak wygląda byt prawniczki Samanthy. Jedyny jej cel w życiu to zostać wspólniczką w kancelarii Carter Spink – na to marzenie poświęciła całe swoje dotychczasowe istnienie.
Elena Ferrante, włoska pisarka znana jest przede wszystkim jako autorka cyklu neapolitańskiego, czyli „Genialnej przyjaciółki” i jej kolejnych części.
Książka Maxa Czornyja „Mengele – Anioł Śmierci z Auschwitz” to nie pierwszy utwór tego autora z kategorii trudnych. Książka wydana w 2022 r. w roku 2024 nadal szokuje, zastanawia, daje do myślenia. Gatunek ciężko jednoznacznie określić, lecz nie można nie zgodzić się z określeniami użytymi przez wydawcę – kryminał, thriller, sensacja. Nie sposób nie zauważyć również elementów historycznych i biograficznych.
