Instytut Książki

Fantastyka to jeden z najpopularniejszych gatunków literackich, co znacząco wpływa na ilość autorów książek tego typu. Niestety, bardzo często powtarzają oni pewien schemat, nie dodając niczego od siebie - bohater, który nagle trafia do magicznego świata, mroczna postać, której musi pokrzyżować plany i nic więcej. Czytając takie książki, bardzo łatwo się do nich zniechęcić. W końcu we wszystkich jest ten sam motyw. Jednak niektórzy autorzy zauważają ten problem i z radością wychodzą przeciw schematom. I tu właśnie pojawia się Adam Faber wraz z nową serią „Miastem snów”. 

Kristin Hannah, znana amerykańska pisarka, swoją twórczość poświęca głównie uczuciom. Tak też jest w przypadku powieści Cudowna moc miłości. Już sam tytuł sugeruje, jakie uczucie będzie tu dominować. Każdy z nas doskonale wie, że ludzkie emocje dzielą się na dobre i złe. Nikt nie nazwie nienawiści uczuciem dobrym, natomiast niemal każdy zakwalifikuje miłość do uczuć jak najbardziej pozytywnych.

Louise Glück pięknie i mądrze pisze o ludzkiej duszy oraz o potrzebach umysłu i serca człowieka. Czerpie ona przede wszystkim z własnego życia, a czytelnik odnajduje w jej poezji własne myśli, refleksje, uczucia, emocje. W 2020 roku otrzymała Literacką Nagrodę Nobla za „niepowtarzalny poetycki głos, który surowym pięknem czyni indywidualną egzystencję uniwersalną”. Ta autorka, przez wielu uważana za jedną z najbardziej utalentowanych współczesnych poetek w Ameryce, opublikowała kilkanaście tomików wierszy. Jednym z nich jest „Ararat”, wydany w 1990 roku zbiór 32 utworów stanowiących całość tematyczną.

Książka pod tytułem ,,Szmaragdowa ważka” autorki Ariadny Piepiórki jest jedną z najciekawszych książek, jaką do tej pory przeczytałam. Ta opowieść rozbudziła moje zainteresowanie już na samym początku, ponieważ akcja startuje już od pierwszej strony i trzyma w napięciu do końca.

Edwin Kłosowski to pisarz urodzony w małej miejscowości Szczupliny w powiecie działdowskim. Obecnie ponad 80-letni autor wierszy zamieszkuje w Turzy Wielkiej w tym samym powiecie. Tomik wierszy „Pozostaw swój ślad” to jego trzeci tomik. I tym zbiorem kilkudziesięciu wierszy zajmiemy się w tej recenzji. Wiersze podzielone są na dwie części – Na poważnie i Na wesoło.

Pierwszą książką Magdaleny Witkiewicz, którą przeczytałam to „Opowieść niewiernej”. Czy podobała mi się? Na pewno podczas czytania zastanawiamy się nad postępowaniem bohaterki i także nad naszym własnym życiem. Młoda kobieta Ewa jest bardzo zakochana i wychodząc za mąż sądzi, że życie będzie nadzwyczaj łatwe i piękne. Nie ma świadomości, że mąż zaplanował już ich przyszłość, które skutkuje jej jeszcze większym rozgoryczeniem. Pędzące życie, brak czasu na rozmowę, na wspólne spędzanie wolnych chwil, czy w końcu brak seksu i dziecka, powoduje, że Ewa czuje się bardzo samotna. Ciągła samotność popycha bohaterkę w ramiona innego mężczyzny i po fakcie zastanawia się, czy to miało sens. Okazało się bowiem, że dla niego był to tylko przelotny romans. Obok był również przyjaciel, który wspierał ją w najtrudniejszych momentach, ale Ewa długo tego nie zauważała, że jest dla niego kimś więcej niż tylko przyjaciółką.

Po poprzedniej książce („Gorzko, gorzko” Joanny Bator), gdzie brak miłości rodzicielskiej, w szczególności matczynej, przechodził na kolejne pokolenia, tutaj mamy nadmiar miłości, ale dla odmiany ojcowskiej. Niestety, nawet tak wielka miłość okazuje się niewystarczająca dla takiego konkurenta, jakim jest uzależnienie od narkotyków.

Książka pt. „Już, już!” autorstwa Katarzyny Wasilkowskiej to lektura, która jest bardzo pouczająca.

Kiedy sięgnęłam po książkę Barbary Wysoczańskiej „Siła kobiet” nie wiedziałam co mnie spotka. Nieznana pisarka, tematyka w zasadzie z czasów okresu 20-lecia międzywojennego XX w., opowieść o kobietach i oczywiście miłości, nie nastrajały literaturą z wysokiej półki. Powiedzenie w tym przypadku  „nie oceniaj środka po okładce” sprawdziło się w 101 % i książkę pochłonęłam w dwa wieczory. Biorąc pod uwagę fakt, że powieść ma ponad 500 stron, to muszę przyznać, że sama byłam zaskoczona, a niedospanie zostało wynagrodzone wyrafinowanym posmakiem słów i niebanalną historią.