Instytut Książki

Ostatnio zainteresowała mnie na bibliotecznej półce DKK książka pt. „Skutki uboczne eliksiru miłości", której autorką jest Dorota Combrzyńska-Nogala.  Nie jest to gorąca nowość, bo została wydana w 2017 roku przez Wydawnictwo Literatura, ale przyznam się, że zaciekawiła mnie jej okładka i tytuł.  Szybko zorientowałam się, że to nie jest typowe romansidło dla nastolatków, ale warto ją przeczytać, jak to się mówi „bez dwóch zdań”.

Książka Eustachego Ryskiego pt. „Jadąc” zaciekawiła mnie już samą okładką, która jest genialna w swojej prostocie. Przedstawia bowiem kierownicę, nazwiska muzyków, kompozytorów i wykonawców. Różnych, na pozór bez związku.

Gdy na półkach księgarskich pojawił się wiosną 2022 „Empuzjon” Olgi Tokarczuk, wielu czytelników zastanawiało się, skąd taki tytuł. Wystarczyło kilka kliknięć w klawiaturę, aby wydedukować, że Empuzjon to kraina, w której rządzi Empusa. Jak wyjaśnia Wikipedia, Empusa to w mitologii greckiej bogini strachu, widmo w królestwie Hadesa, boga zaświatów. Miała stopę z brązu. W nocy opuszczała podziemie, a na ziemi zabijała podróżnych i wysysała ich krew, wcześniej przybierając różne postacie i wabiąc ich w różne miejsca (np. ukazywała się ludziom w postaci cienia osoby zmarłej). Podobno zjadała też ich zwłoki. Nie znamy jej rodziców, ale wiemy, że jej przełożoną była Hekate, bogini o trzech głowach i trzech ciałach. Empusa towarzyszyła jej w nocnych wędrówkach po ziemi.

Co, gdybym napełniła miseczkę mojej kotki karmą, a po paru godzinach zobaczyła, że wciąż jest ona pełna? Co, gdybym wyjrzała przez okno, by sprawdzić, jak idzie jej obserwacja ptaków i nigdzie jej nie dostrzegła? Co, gdybym wołała i wołała, a moja Arya już nigdy by nie przyszła? Czy cały świat by się zatrzymał, przestał istnieć, zniknął? Czy zmieniłby się jedynie mój świat?

Ta wyjątkowa powieść psychologiczna przykuwa uwagę od pierwszego akapitu. Myśl przewodnia to poszukiwanie wartości w życiu w obliczu nieubłaganego losu. Aleksy, gniewny nastolatek, po ukończeniu szkoły planuje pojechać z kolegami do Amsterdamu. Niespodziewanie chłopak zmienia plany: jedzie na wieś do Francji w towarzystwie matki. Zamierzają spędzić razem lato. Ich szorstka relacja zostaje stopniowo odmieniona, by w końcu – przez krótki czas – przerodzić się w prawdziwą bliskość. Po latach, jako ceniony malarz, Aleksy powraca myślami do chwil spędzonych wspólnie z mamą. W wymownych retrospekcjach, spod warstwy jego frustracji przeplatanej malarskimi narkotycznymi wizjami wyziera sedno uczuć mężczyzny.

Fantastyka to jeden z najpopularniejszych gatunków literackich, co znacząco wpływa na ilość autorów książek tego typu. Niestety, bardzo często powtarzają oni pewien schemat, nie dodając niczego od siebie - bohater, który nagle trafia do magicznego świata, mroczna postać, której musi pokrzyżować plany i nic więcej. Czytając takie książki, bardzo łatwo się do nich zniechęcić. W końcu we wszystkich jest ten sam motyw. Jednak niektórzy autorzy zauważają ten problem i z radością wychodzą przeciw schematom. I tu właśnie pojawia się Adam Faber wraz z nową serią „Miastem snów”. 

Kristin Hannah, znana amerykańska pisarka, swoją twórczość poświęca głównie uczuciom. Tak też jest w przypadku powieści Cudowna moc miłości. Już sam tytuł sugeruje, jakie uczucie będzie tu dominować. Każdy z nas doskonale wie, że ludzkie emocje dzielą się na dobre i złe. Nikt nie nazwie nienawiści uczuciem dobrym, natomiast niemal każdy zakwalifikuje miłość do uczuć jak najbardziej pozytywnych.

Louise Glück pięknie i mądrze pisze o ludzkiej duszy oraz o potrzebach umysłu i serca człowieka. Czerpie ona przede wszystkim z własnego życia, a czytelnik odnajduje w jej poezji własne myśli, refleksje, uczucia, emocje. W 2020 roku otrzymała Literacką Nagrodę Nobla za „niepowtarzalny poetycki głos, który surowym pięknem czyni indywidualną egzystencję uniwersalną”. Ta autorka, przez wielu uważana za jedną z najbardziej utalentowanych współczesnych poetek w Ameryce, opublikowała kilkanaście tomików wierszy. Jednym z nich jest „Ararat”, wydany w 1990 roku zbiór 32 utworów stanowiących całość tematyczną.

Książka pod tytułem ,,Szmaragdowa ważka” autorki Ariadny Piepiórki jest jedną z najciekawszych książek, jaką do tej pory przeczytałam. Ta opowieść rozbudziła moje zainteresowanie już na samym początku, ponieważ akcja startuje już od pierwszej strony i trzyma w napięciu do końca.