Instytut Książki

Fantastyka to jeden z najpopularniejszych gatunków literackich, co znacząco wpływa na ilość autorów książek tego typu. Niestety, bardzo często powtarzają oni pewien schemat, nie dodając niczego od siebie - bohater, który nagle trafia do magicznego świata, mroczna postać, której musi pokrzyżować plany i nic więcej. Czytając takie książki, bardzo łatwo się do nich zniechęcić. W końcu we wszystkich jest ten sam motyw. Jednak niektórzy autorzy zauważają ten problem i z radością wychodzą przeciw schematom. I tu właśnie pojawia się Adam Faber wraz z nową serią „Miastem snów”. 

Książka pod tytułem ,,Szmaragdowa ważka” autorki Ariadny Piepiórki jest jedną z najciekawszych książek, jaką do tej pory przeczytałam. Ta opowieść rozbudziła moje zainteresowanie już na samym początku, ponieważ akcja startuje już od pierwszej strony i trzyma w napięciu do końca.

Książka pt. „Już, już!” autorstwa Katarzyny Wasilkowskiej to lektura, która jest bardzo pouczająca.

Tytułowa bohaterka książki „Maresi. Kroniki Czerwonego Klasztoru” Marii Turtschaninoff 13-letnia Maresi przebywa od czterech lat w Czerwonym Klasztorze na niewielkiej wyspie Menos. Autorka opisuje dziewczynę jako osobę samotnie siedzącą wieczorami w klasztornej bibliotece i przepełnioną ciekawością wiedzy, która chłonie słowa z ksiąg jak gąbka. Ze względu na swą spokojną naturę, rzetelnie wypełniania obowiązki na wyspie wraz ze swoimi rówieśniczkami.

„Gdy armaty i czołgi Armii Czerwonej słychać było w stolicy, a niemieckie wojska uciekały w panice, dowódca Armii Krajowej generał Tadeusz Komorowski "Bór" wydał rozkaz rozpoczęcia powstania w Warszawie. Stało się to 1 sierpnia 1944 roku o godzinie "W", czyli 17.00.”

Książka Jacqueline Wilson jest świetnym przykładem literatury z morałem. Ukazuje nam drugą stronę medalu, której często nie chcemy dostrzec. Skłania do refleksji. Mimo moich początkowych obaw i niepewności czytanie tej powieści okazało się naprawdę przyjemne. Książka dostarcza wielu tematów do przemyśleń, a także zachęca do zastanowienia się, czy przypadkiem ktoś w naszym własnym otoczeniu nie zmaga się z podobnymi problemami.

Książka Barbary Kosmowskiej opowiada o życiu nastoletniej Poli, zwanej przez rodzinę i znajomych Bobikiem, która została zmuszona porzucić dotychczasowe, względnie świetne życie w Warszawie i zamieszkać w „nudnej i brzydkiej” Wiśniowej Górze. Autorka w interesujący sposób opisała nową codzienność Panny Foch, która musiała zrezygnować z przyjaciół i „koncertowego” życia na rzecz pracy na plantacji fasoli swojego taty.

Nasz ostatni dzień to książka, do przeczytania której was zachęcam. Autor na wstępie opowiada w niej o swoim życiu. Mówi nam, że wiele swojego czasu stracił na marudzenie i wybrzydzanie. Zachęca, abyśmy korzystali z możliwości, jakie daje nam życie, jak i doceniali wszystko to, co mamy.

Książka została napisana dla młodych czytelników, ale również dorośli mogą po nią sięgnąć, ponieważ po jej lekturze łatwiej zrozumieją świat nastolatków. Ciasto ze szczyptą nadziei to powieść, która opowiada o problemach młodych ludzi, o przyjaźni i o tym, jak łatwo można tę więź przerwać. Głównymi bohaterami książki są Meg i Oscar – para trzynastolatków. Łączy ich niezwykła przyjaźń. Nie zdają sobie nawet sprawy, że z czasem to uczucie zamienia się w miłość. Jednak wkrótce dochodzi do kłopotów.