Aktualności
W nocy z 11 na 12 listopada po ciężkiej chorobie zmarła Elżbieta Morawiec. Była wybitną znawczynią teatru, doktorem teatrologii, krytykiem literackim i teatralnym, publicystką i tłumaczką. Przez lata była także kierownikiem literackim znanych polskich teatrów: Teatru Polskiego we Wrocławiu, krakowskiego Starego Teatru, warszawskiego Teatru Studio oraz poznańskiego Teatru Ósmego Dnia.
Urodziła się 5 października 1940 roku w Będzinie. Teatrem interesowała się już w młodości, co zaprowadziła ją na studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1966 roku zadebiutowała na łamach dwutygodnika Teatr. W ciągu długich lat działalności publikowała m.in. w takich pismach jak „Dialog”, „Kultura”, „Odra”, „Teatr”, „Théâtre en Pologne”, „Życie Literackie” czy „Nasz dziennik”. Od 1995 roku współpracowała z pismem „Arcana”.
Pracowała także jako redaktorka w Wydawnictwie Literackim, a także redaktorka i publicystka „Życia Literackiego”. Do jej najbardziej znanych publikacji książkowych należą m.in. napisana wraz z Jerzym Madeyskim monografia poświęcona twórczości Jerzego Szajny (1974), a także tomu „Mitologie i przeceny” (1982), „Powidoki teatru” (1991) czy „Jerzy Grzegorzewski. Mistrz światła i wizji” (2006). Przetłumaczyła na język polski m.in. słynną pracę historyczną Jana Karskiego pt. „Wielkie mocarstwa wobec Polski – od Wersalu do Jałty, 1919–1945”. W latach 2005–2014 była członkiem kapituły Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza.
„Umiała pisać o teatrze jak nikt inny. Ale z równą odwagą i siłą komentowała od kilku dekad theatrum życia politycznego w naszej Ojczyźnie, piętnując tchórzostwo, zaprzaństwo, bylejakość. »Nieustraszona Amazonka«, jak określił ją Zbigniew Herbert, współtworzyła od 1991 roku redakcję »Arki«, a potem »Arcanów«. Bez niej nasz dwumiesięcznik by nie powstał, a na pewno nie byłby tym, czym się stał” – napisał o niej na swojej stronie na Facebooku prof. Andrzej Nowak, historyk, pisarz i były redaktor naczelny pisma „Arcana”.
Elżbieta Morawiec była odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem „Niezłomnym w słowie”, a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju kultury polskiej, a także za osiągnięcia w pracy artystycznej i twórczej.