(ur. 1946) – pisarz, językoznawca, wydawca, lekarz.

Działalność literacką rozpoczął około 1967 roku. Debiutował dwa lata później wierszem Kołysanka, opublikowanym w „Kamenie” (nr 4); z pismem tym był związany do roku 1972.

Jego twórczość oparta jest na specyficznie pojmowanym weryzmie – dążeniu do oddania prawdziwego obrazu świata środkami, które ten świat sam narzuca. Autor portretuje rzeczywistość pospolitą i absurdalną, pełną groteski, dlatego często sam sięga po absurd jako formę wyrazu. W stylu bliski jest innym pisarzom, również związanym z medycyną, takim jak François Rabelais i Michaił Bułhakow, łączącym przenikliwość obserwacji z brakiem tabu. Tworzy językiem potocznym, ale artystycznie przetworzonym, a jego opowieści, mimo pozornej chaotyczności, są zabiegi przemyślane konstrukcyjnie i psychologicznie. Już w pierwszych tekstach, jak Proszę spać, pojawia się u niego charakterystyczne połączenie groteski, ironii i egzystencjalnych refleksji. Z czasem jego pisarstwo staje się bardziej introspektywne, czego przykładem jest cykl Za kobietą tren, będący próbą literackiego uchwycenia nieopisywalnego cierpienia.

Müldner-Nieckowski jest założycielem firmy Agencja Usług Literacko-Artystycznych (AULA) (1987), następnie przekształconej w Wydawnictwo Aula (1990). Współpracuje z wieloma czasopismami literackimi i naukowymi, jak „Nowy Medyk”, „Nowy Wyraz”, „Życie Literackie”, „Archiwum Historii i Filozofii Medycyny”, „Polski Tygodnik Lekarski”, „Forum Akademickie”, „Puls”, „Łabuź”. Tworzy komputerowe algorytmy poprawnego dzielenia wyrazów, zautomatyzowanej korekty i adiustacji, obsługi oddziałów szpitalnych i programów do obsługi leksykograficznych baz danych.

Przez lata jego działalność została wielokrotnie doceniona. Otrzymał między innymi stypendium i Nagrodę im. Tadeusza Borowskiego (1976), Medal im. Janusza Korczaka (1982), Nagrodę I stopnia Polskiego Radia za twórczość radiową (1992), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2003), Medal Za Zasługi dla Kultury w Wojsku Polskim (2008), Nagrodę Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida (2012) za tom poezji „Park” oraz nagrodę Polskiego Radia Wielki Splendor (2013).

BIBLIOGRAFIA

poezja:

• Ludzki wynalazek, Olsztyn: Wydawnictwo Pojezierze, 1978.
• O świni, Warszawa: Aula, 1993.
• Wilgoć, Warszawa: Spółka Poetów, 1997.
• Jak być czytelnikiem, Warszawa: Aula, 1998.
• Nie ma haka na buraka, Warszawa: Aula, 1999.
• Poradnik dla chłopców, Warszawa: Aula, 1999.
• Za kobietą tren, Podkowa Leśna: Aula, 2001.
• Opaska gazowa. Poemat dyżurny, Podkowa Leśna: Aula, 2004.
• Park, Warszawa: Aula, 2011.
• Schody, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen, 2015.
• Żywica, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen, 2021.

proza:

• Proszę spać, Warszawa: Iskry, 1978.
• Himalaje, Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1979.
• Czapki i niewidki, Olsztyn: Wydawnictwo Pojezierze, 1980.
• Śpiący w mieście, Warszawa: Czytelnik, 1983.
• Diabeł na placu Zbawiciela, Warszawa: Pomoc Szkole, 1990.
• Raz jeden jedyny, 53 opowiadania z nieustannego stanu w., Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen, 2007.
• Müldner & Jakób. Korespondencja literacka Piotra Müldnera-Nieckowskiego i Lecha M. Jakóba, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2010.

słuchowiska:

• Piórko. Dramaty radiowe, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2007.

OR