(ur. 1978) – botaniczka, poetka, artystka wizualna i muzyk.

Absolwentka Wydziału Leśnego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (SGGW) oraz Akademii Filmu i Telewizji na kierunku montaż, doktor habilitowana nauk leśnych, profesor SGGW. W pracy badawczej zajmuje się biomechaniką, aerodynamiką, regeneracją po zranieniu i ruchami roślin.

Jej debiutancki tom poezji Atomy (2014) nominowano do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2015) oraz wyróżniono jako najlepszy debiutancki tom poetycki roku 2014 w XI Ogólnopolskim Konkursie Literackim „Złoty Środek Poezji” (2015). Zajączkowska otrzymała również Nagrodę Fundacji im. Kościelskich za minimum (2017). W 2018 roku tomik ten znalazł się w finale Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w kategorii Książka Roku oraz otrzymał nominację do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego.

W 2019 roku Zajączkowska wydała książkę eseistyczną Patyki, badyle, nagrodzoną Złotą Różą przez Instytut Książki, magazyn „Nowe Książki” i Festiwal Nauki i nominowaną do Paszportów „Polityki” oraz do Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza. Odebrała za nią Nagrodę Literacką Gdynia 2020 w kategorii eseju. Jej tomik Piach otrzymał z kolei nominacje do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej (2020) i do Nagrody Literackiej Orfeusz (2021) oraz doroczną nagrodę miesięcznika „Nowe Książki” (2022).

W 2015 roku, wraz z grupą artystów, Zajączkowska stworzyła projekt artystyczny Cambium Killers, który jest wyrazem sprzeciwu wobec nowego systemu wartościowania nauki. Jest też autorką filmu Metamorphosis of Plants (2016) powstałego z inspiracji dziełem J.W. Goethego. Film wygrał międzynarodowy festiwal SCINEMA International Film Festival w kategorii najlepszy film eksperymentalny/animacja. Autorka założyła popularnonaukową stronę internetową botanik.pl, jest też felietonistką magazynu o kulturze „Dwutygodnik” i stale współpracuje z kwartalnikiem „Przekrój”. Od 2021 roku pracuje również jako dyrektorka artystyczna Festiwalu Literackiego „Znaczenia” w Wołominie.

Jej wiersze ukazywały się w przekładach w antologiach, na przykład po hiszpańsku w 2021 roku w tomie Luz que fue sombra: diecisiete poetas polacas (1963–1981).

BIBLIOGRAFIA

poezja:

• Atomy, Gniezno: Zeszyty Poetyckie, 2014.
• minimum, Wrocław: Wydawnictwo Warstwy, 2017.
• Piach, Wrocław: Wydawnictwo Warstwy, 2020.

proza:

• Patyki, badyle, Warszawa: Wydawnictwo Marginesy, 2019.

OR