(ur. 1960) – poetka, pisarka, scenarzystka.

Od 1996 jest członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Współpracowała z Polskim Radiem i Telewizją Polską jako autorka słuchowisk i dramatów.

Twórczość poetycka Kowalewskiej jest subtelna, nostalgiczna i nastrojowa. Czytelnik w jej wierszach odnajdzie przemyślenia nad ludzką naturą oraz codziennością, teksty te skłaniają do refleksji nad życiem i jego ulotnością, przemijaniem i istotą człowieczeństwa. Motyw przyrody, bliskości z naturą – obecny w wielu utworach poetyckich Hanny Kowalewskiej – podkreśla relację człowieka z otaczającym go światem.

W powieściach zaś czytelnik może odnaleźć wszystkie cechy jej wcześniejszej twórczości, poddane jednak rygorowi wyraźnego schematu fabularnego. W twórczości prozatorskiej tej autorki nie ma szczegółowych, konkretnych odniesień historycznych czy geograficznych, opowieści te ukazują przede wszystkim świat subiektywnych emocji. Rzeczywistość przedstawiona przez Kowalewską jest dynamiczna, pełna kolorów, a także dychotomii: piękna i brzydoty, dobra i zła. Pisarka tworzy wiarygodnych bohaterów, którzy często zmagają się z wewnętrznymi konfliktami emocjonalnymi i muszą dokonywać trudnych wyborów (na przykład główna bohaterka cyklu Zawrocie otrzymuje w spadku staroświecki dworek po babce i dzięki odnalezionemu pamiętnikowi powoli odkrywa tajemnicę jej życia, związaną z wydarzeniami z powojennej historii Polski; jednocześnie kobieta zaczyna lepiej rozumieć samą siebie i relacje, w jakich tkwi).

Hanna Kowalewska jest również autorką utworów dramatycznych, takich jak między innymi: Gigant (Telewizyjny Teatr Rozmaitości, 1995), Porwanie (Scena na Piętrze, 1999; wyróżnione w Ogólnopolskim Konkursie Dramatycznym Tespis ’97), Siódme przykazanie (Teatr Autora / Teatr Mały, 1998). Przygotowywała także teksty słuchowisk, na przykład: Czterolistną koniczynę (1993), Jezioro o podwójnym dnie (1995; uhonorowane nagrodą w konkursie Redakcji Dramatu Polskiego Radia „Wybieramy premierę Dwójki” 1996), Szukam drzewa, kochanka oczu (1996), Samotność na sprzedaż (1997; wyróżniona w konkursie Polskiego Radia „Integracja z Europą”), Ty, tylko ty (1999), Szepty i kłamstwa (2001), Jeden mglisty poranek (2014).

Za książkę Tego lata, w Zawrociu autorka zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie na najlepszą polską powieść zorganizowanym przez wydawnictwo Zysk i S-ka oraz Świat Książki (1997). W 2003 roku za powieść Julita i huśtawki otrzymała nagrodę Miesięcznika Literackiego oraz nominację do nagrody Biblioteki Śląskiej w Katowicach – Śląski Wawrzyn Literacki.

Więcej informacji na temat twórczości Hanny Kowalewskiej znaleźć można na stronie internetowej: http://hannakowalewska.pl/.

BIBLIOGRAFIA

poezja:

• Winoroślinność, Warszawa: Korespondencyjny Klub Młodych Pisarzy „Okolice”, Staromiejski Dom Kultury, 1988.

• Anna tłumaczy świat, Warszawa: Stowarzyszenie Korespondencyjny Klub Pisarzy Okolice, 1990.

proza:

cykl Zawrocie:

• Tego lata, w Zawrociu, Poznań: Zysk i S-ka, 1998.
• Góra śpiących węży, Poznań: Zysk i S-ka, 2006.
• Maska Arlekina, Poznań: Zysk i S-ka, 2006.
• Inna wersja życia, Poznań: Zysk i S-ka, 2010.
• Przelot bocianów, Poznań: Zysk i S-ka, 2011.
• Cztery rzęsy nietoperza, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2016.
• Okna z widokiem na Weronę, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2019.

cykl Jantarnia:

• Tam, gdzie nie sięga już cień, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2015.
• Zanim odfrunę, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2018.

inne:

• Kapelusz z zielonymi jaszczurkami, Warszawa: Przedświt, 1995.
• Letnia akademia uczuć, tom 1: Anna i wodorosty, Warszawa: W.A.B., 2000.
• Julita i huśtawki, Poznań: Zysk i S-ka, 2003.
• Letnia akademia uczuć, tom 2: Pięć najważniejszych słów, Poznań: Zysk i S-ka, 2008.

TŁUMACZENIA

niemiecki:

• Polnische Sonate [Tego lata, w Zawrociu], tłum. Karin Wolff, München: Claassen, 2000; München: Ullstein-Taschenbuchverl, 2002.

włoski:

• Quell’estate a Zawrocie [Tego lata, w Zawrociu], tłum. Barbara Delfino, Ferrara: Edizioni del Gorgo, 2008.

PMK