(ur. 1960) – prozaik, eseista, dramaturg, współwłaściciel założonego w 1996 r. wydawnictwa Czarne. Jedna z największych znakomitości współczesnej literatury polskiej, chętnie czytany, doskonale obecny w przekładach na języki obce, laureat najważniejszych nagród literackich i wyróżnień.

Już pierwsza książka, zbiór opowiadań Mury Hebronu (1992), przynosi mu rozgłos. Tematycznie nawiązuje do epizodu z biografii pisarza – pobytu w więzieniu za dezercję z wojska. Przede wszystkim jednak ujawnia nienaganny styl pisarza: drapieżny i zarazem poetycki, pełen biblijnych odwołań i nawiązań do najlepszych wzorów prozy realistycznej. Z kolei pierwsza powieść (Biały kruk, 1994) została przyjęta z większym dystansem, natomiast wydany chwilę później tom prozy Opowieści galicyjskie (1995) otworzył autorowi drzwi na literackie salony. Ten niewielki objętościowo utwór, składający się z piętnastu nastrojowych miniatur, opowiada o życiu mieszkańców zdegenerowanej cywilizacyjnie wsi, o wielkiej przemianie, jaka na początku lat 90. XX w. zaszła na dobrze znanym pisarzowi odludziu (Beskid Niski). Chwilę później dojdzie do głosu żywioł dyskursywny, subtelnie wmontowany w tę prozę. Stasiuk stopniowo oddaje się medytacjom, odsłania nieledwie filozoficzne ambicje – jak w Dukli (1997) naszpikowanej rozważaniami o materii i rozkładzie, świetle i mroku, przemianach przestrzeni i czasu.

Pod koniec lat 90. pisarz próbuje poszerzyć swój repertuar. Pojawia się zabawny, utrzymany w lekkim tonie szkic autobiograficzny zawarty w osobnej książce (Jak zostałem pisarzem, 1998), a także pierwsza próba dramatopisarska Stasiuka: Dwie sztuki (telewizyjne) o śmierci (1998). Pisarz wraca też – w Dziewięć (1999) – do formy powieściowej. Akcja tego utworu rozgrywa się w Warszawie doby rodzącego się w Polsce kapitalizmu; autor, wykorzystując wzorce literatury sensacyjno-obyczajowej, chce uchwycić tak materialne, jak i mentalne oznaki i świadectwa zmiany. I wreszcie pod koniec dekady oddaje się rozważaniom czysto eseistycznym – w napisanej wespół z Jurijem Andruchowyczem Mojej Europie (2000) i autorskim Tekturowym samolocie (2000).

Nowy etap w twórczości Stasiuka wyznacza tom prozy Jadąc do Babadag (2004). Autor wypracował w nim oryginalną formułę, którą można by nazwać esejem podróżnym lub opowieścią podróżniczo-medytacyjną. Relacje z wypraw do krajów „gorszej Europy” (Rumunia, Albania, Mołdawia, peryferia Węgier i Słowacji) stanowią jedynie geograficzno-kulturową ramę – wypełnioną tym, co dla pisarza najważniejsze: rozważaniami o rozpadzie świata, pustce i nicości, chaosie i porządku, realności i ułudzie. W podstawowym więc wymiarze są to zapiski z podróży „duchowych”, nade wszystko w głąb świadomości melancholijnie usposobionego narratora. Formułę tę pisarz zastosował w niektórych tekstach wypełniających Fado (2006), a następnie doprowadził do perfekcji w Dzienniku pisanym później (2010) i Wschodzie (2014). W Dzienniku… poniekąd pożegnał się z podróżowaniem na południe Europy, uznawszy, że Bałkany już go nie inspirują. Pojawiła się nowa pożywka tak dla wyobraźni, jak i rozmyślań: prowincjonalna Polska, zwłaszcza widziana w kontekście tęsknot konsumpcyjnych i ludowej religijności dzisiejszych Polaków. Jeszcze bardziej okazały pod względem problemowym wydaje się Wschód, który tylko pozornie jest opowieścią o Wschodzie (w ujęciu geograficznym). Owszem, Stasiuk opowiada o swoich wyprawach do Mongolii, Chin, krajów Azji Środkowej (m.in. Kazachstan, Kirgistan), a zwłaszcza na daleki wschód Rosji, ale najbardziej mu zależy na wypowiedzeniu i zrozumieniu własnej genealogii oraz fundamentalnego doświadczenia komunizmu (w powojennej Polsce).

Przed wydaniem Wschodu autor raz jeszcze zmierzył się z gatunkiem powieściowym – opublikował Taksim (2009), w którym powrócili bohaterowie znani z Dziewięć. Na wyróżnienie zasługuje także niewielka opowieść Dojczland (2007), traktująca o licznych pobytach pisarza w krajach niemieckojęzycznych w celach zarobkowych (płatne spotkania autorskie). Osobne miejsce w twórczości Stasiuka zajmują dramaty pisane na zamówienia niemieckich bądź austriackich teatrów: Noc (2005), Ciemny las (2007), Czekając na Turka (2009). Tradycyjne w formie (można je wziąć za dramaty do czytania) żywią się, w najbardziej ogólnym ujęciu, problemami wynikającymi ze spotkania Wschodu z Zachodem; ujawniają trwałość stereotypów narodowych, ale też siłę wzajemnych fascynacji i kompleksów.

BIBLIOGRAFIA

• Mury Hebronu (opowiadania), Wydawnictwo Głodnych Duchów, 1992.
• Wiersze miłosne i nie, Poznań: Biblioteka "Czasu Kultury", 1994.
• Biały kruk (powieść), Poznań: Biblioteka "Czasu Kultury", 1995.
• Opowieści galicyjskie (opowiadania), Kraków: Znak, 1995.
• Przez rzekę (opowiadania), Gładyszów: Czarne, 1996.
• Dukla (opowiadania), Gładyszów: Czarne, 1997.
• Dwie sztuki (telewizyjne) o śmierci, Gładyszów: Czarne, 1998.
• Jak zostałem pisarzem (próba biografii intelektualnej), Gładyszów: Czarne, 1998.
• Dziewięć (powieść), Gładyszów: Czarne, 1999.
• Moja Europa. Dwa eseje o Europie zwanej Środkową (wraz z J. Andruchowiczem), Wołowiec: Czarne 2000.
• Tekturowy samolot (szkice), Wołowiec: Czarne, 2000.
• Opowieści wigilijne (razem z Olgą Tokarczuk i Jerzym Pilchem), Czarna Ruta, 2000.
• Zima i inne opowiadania, Wołowiec: Czarne 2001.
• Jadąc do Babadag, Wołowiec: Czarne, 2004.
• Noc, Wołowiec: Czarne, 2005.
• Fado, Wołowiec: Czarne, 2006.
• Ciemny las, Wołowiec: Czarne, 2007.
• Dojczland, Wołowiec: Czarne, 2007.
• Czekając na Turka, Wołowiec: Czarne, 2009.
• Taksim, Wołowiec: Czarne, 2009.
• Dziennik pisany później, Wołowiec: Czarne, 2010.
• Grochów, Wołowiec: Czarne, 2012.
• Nie ma ekspresów przy żółtych drogach, Wołowiec: Czarne, 2013.
• Wschód, Wołowiec: Czarne, 2014.
• Kucając, Wołowiec: Czarne, 2015.
• Stasiuk w rozmowach z Dorotą Wodecką, Warszawa: Agora SA, Czarne, 2015.
• Osiołkiem, Wołowiec: Czarne, 2016.

TŁUMACZENIA

albański:

• Rrugës për në Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Astrit Beqiraj, Tiranë: Mësenjëtoria, 2006.

angielski:

• White raven [Biały kruk], tłum. Wiesiek Powaga, London: Serpent's Tail, 2000.
• Tales of Galicia [Opowieści galicyjskie], tłum. Margarita Nafpaktitis, Prague: Twisted Spoon Press, 2003.
• Nine [Dziewięć], tłum. Bill Johnston, co-edition, New York: Harcourt, London: Harvill Secker, 2007.
• Fado, tłum. Bill Johnston, Champaign: Dalkey Archive, 2009.
• On the road to Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Michael Kandel, co-edition, New York: Harcourt, London: Harvill Secker, 2011.
• Dukla, tłum. Bill Johnston, Champaign: Dalkey Archive, 2011.

białoruski:

• Na šlâhu u Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Maryâ Puškìna, Mìnsk: Vydavec Zmìcer Kolas, 2012.

bułgarski:

• Po pytia za Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Diliana Denczewa, Sofia: Paradox, 2008.
• Beliât garvan [Biały kruk], tłum. Iskra Likomanova, Sofiâ: Izdatelstvo Paradoks, 2009.
• Galicijski istorii [Opowieści galicyjskie], tłum. Dilâna Denčeva, Sofiâ: Paradoks, 2010.
• Taksim, tłum. Iskra Angelova, Milena Mileva, Sofiâ: Izdatelstvo Paradoks, 2013.
• Devet [Dziewięć], tłum. Iskra Angelova, Sofiâ: Izdatelstvo Paradoks, 2013.

chorwacki:

• Devet [Dziewięć], tłum. Ivana Maslač, Zagreb: Fraktura, 2003.
• Moja Europa (dva eseja o takozvanoj Srednjoj Europi) [Moja Europa. Dwa eseje o Europie zwanej „Środkową”], Zagreb: Fraktura, 2007.
• Zima, tłum. Branka Grubešić, Marija Matković, Iva Nikolić, Željka Vukelić, Zagreb: Naklada MD, 2007.
• Na putu za Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Siniša Kasumović, Zaprešić: Fraktura, 2010.
• Taksim, tłum. Siniša Kasumović, Zagrzeb: Fraktura, 2012.
• Istok [Wschód], tłum. Siniša Kasumović, Zaprešić: Fraktura, 2019.

czeski:

• Haličské povídky [Opowieści galicyjskie], tłum. Jolanta Kamińska, Olomouc: Periplum, 2001.
• Jak jsem se stal spisovatelem [Jak zostałem pisarzem], tłum. Vaclav Burian, Praha: Prostor 2004.
• Dukla [Dukla], tłum. Jolanta Kamińska, Olomouc: Periplum, 2006.
• Cestou do Babadagu [Jadąc do Babadag], tłum. Jolanta Kamińska, Helena Stachová, Tomáš Vašut, Olomouc: Periplum, 2008.
• Lodní deník w: Moje Evropa [Dziennik okrętowy w: Moja Europa], tłum. Václav Burian, Olomouc : Periplum, 2009.
• Bílá vrána [Biały kruk], tłum. Martina Bořilová, Praha; Litomyšl: Paseka, 2012.
• Tři hry [Noc, Ciemny las, Czekając na Turka], tłum. Irena Lexová, Praha: Institut umění - Divadelní ústav, 2013.
• Východ [Wschód], tłum. Jiří Červenka, Zlín: Nakladatelství Kniha Zlin, 2017..

fiński:

• Valkoinen korppi [Biały kruk], tłum. Päivi Paloposki, Helsinki: Taifuuni, 1998.
• Jadąc do Babadag [Matkalla Babadagiin], tłum. Päivi Paloposki, Helsinki: Like 2006.

francuski:

• Par le fleuve [Przez rzekę], tłum. Frédérique Laurent, Nantes: le Passeur-Cecofop, 2000.
• Dukla, tłum. Agnieszka Żuk, Laurent Alaux, Paris: Christian Bourgois, 2003.
• Contes de Galicie [Opowieści galicyjskie], tłum. Agnieszka Żuk, Laurent Alaux, Paris: Christian Bourgois, 2004.
• Journal de bord w : Mon Europe [Dziennik okrętowy w: Moja Europa], tłum. Maryla Laurent, Montricher: Éditions Noir sur Blanc, 2004.
• L’hiver [Zima], tłum. Maryla Laurent, Lausanne: Noir sur Blanc, 2006.
• Sur la route de Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Małgorzata Maliszewska, Paris: Christian Bourgois, 2007.
• Le Corbeau blanc [Biały kruk], tłum. Agnieszka Żuk, Laurent Alaux, Lausanne: Noir sur Blanc, 2007.
• Les barbares sont arrivés [Noc], tłum. Zofia Bobowicz, Paris: Ed. théâtrales, 2008.
• Fado, tłum. Charles Zaremba, Paris: Christian Bourgois, 2009.
• Neuf [Dziewięć], tłum. Grażyna Erhard, Paris: Christian Bourgois, 2009.
• Mon Allemagne [Dojczland], tłum. Charles Zaremba, Paris: Christian Bourgois, 2010.
• Taksim, tłum. Charles Zaremba, Arles: Actes Sud, 2011.
• Pourquoi je suis devenu écrivain [Jak zostałem pisarzem], tłum. Margot Carlier, Arles: Actes Sud, 2013.
• Un vague sentiment de perte [Grochów], tłum. Margot Carlier, Arles: Actes Sud, 2015.
• L'Est [Wschód], tłum. Margot Carlier, Arles: Actes Sud, 2017.

hebrajski:

• Dwqlah [Dukla], tłum. Miri Paz, Ben Shemen: Modan, 2009.

hindi:

• Galicia ki kathayein [Opowieści galicyjskie], tłum. Maria Puri Skakuj, Monika Browarczyk, New Delhi: Rajkamal Prakashan, 2014.

hiszpański:

• El mundo detrás de Dukla [Dukla], tłum. Elżbieta Bortkiewicz, Juan Carlos Vidal, Barcelona: Acantilado, 2003.
• Nueve [Dziewięć], tłum. Elżbieta Bortkiewicz, Juan Carlos Vidal, Barcelona: Acantilado, 2004.
• Mi Europa [Moja Europa], tłum. Jerzy Sławomirski, Anna Rubió, Acantilado: Barcelona 2005.
• De camino a Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Alfonso Cazenave, Barcelona: Acantilado, 2008.
• Cuentos de Galitzia [Opowieści galicyjskie] tłum. Alfonso Cazenave, Barcelona: Acantilado, 2010.
• Taksim [Taksim], tłum. Alfonso Cazenave, Barcelona: Acantilado, 2015.

japoński:

• Babadagu-ni mukatte (shōyaku) w: Nonfikushon shinseiki : sekai-o kaeru, genjitsu-o kaku. / Ishii Kōta sekinin henshū [Jadąc do Babadag - fragmenty], tłum. Ariko Katō, Tōkyō: Kawade Shobō Shinsha, 2012.

koreański:

• Jak zostalem pisarzem (próba autobiografii intelektualnej), Seoul: Saemulgyul, 2005.

litewski:

• Jadąc do Babadag [Pakeliui į Babadagą], tłum. Vytautas Dekšnys, Kaunas: Kitos Knygos, 2006.

łotewski:

• Taksim, tłum. Anne Walseng, Ryga:Aschehoug, 2013.

macedoński:

• Bieł gawran [Biały kruk], tłum. Milica Mirkulowska, Skopije: Antolog 2015.
• Taksim, tłum. Milica Mirkułowska, Skopje: Antolog, 2016

niderlandzki:

• De witte raaf [Biały kruk], tłum. Karol Lesman, Breda: De Geus, 1998.
• Dukla, tłum. Karol Lesman, Breda: De Geus, 2001
• Galicische vertellingen [Opowieści galicyjskie], tłum. Karol Lesman, Breda: De Geus, 2007.
• Onderweg naar Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Karol Lesman, Breda: De Geus, 2009.
• Negen [Dziewięć], tłum. Karol Lesman, Breda: De Geus, 2011.

niemiecki:

• Der weisse Rabe [Biały kruk], tłum. Olaf Kühl, Berlin: Rowohlt Berlin, 1998.
• Die Welt hinter Dukla [Dukla], tłum. Olaf Kühl, Frankfurt am Main: Suhrkamp, 2000.
• Wie ich Schriftsteller wurde [Jak zostalem pisarzem], tłum. Olaf Kühl, Frankfurt am Main: Suhrkamp, 2001.
• Neun [Dziewięć], tłum. Renate Schmidgall, Frankfurt am Main: Suhrkamp, 2002.
• Galizische Geschichten [Opowieści galicyjskie], tłum. Renate Schmidgall, Frankfurt am Main: Suhrkamp, 2002.
• Die Mauern von Hebron [Mury Hebronu], tłum. Olaf Kühl, Frankfurt am Main: Suhrkamp, 2003.
• Über den Fluss [Przez rzekę], tłum. Renate Schmidgall, Frankfurt am Main: Suhrkamp, 2004.
• Das Flugzeug aus Karton [Tekturowy samolot], tłum. Renate Schmidgall, Frankfurt am Main: Suhrkamp, 2004.
• Logbuch w: Mein Europa [Dziennik okrętowy w: Moja Europa], tłum.Martin Pollack, Berlin: Suhrkamp, 2004.
• Unterwegs nach Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Renate Schmidgall, Frankfurt am Main: Suhrkamp, 2005.
• Nacht: eine slawo-germanisch medizinische Tragikfarce [Noc], tłum.Olaf Kühl, Berlin: Friedrich Berlin Verlagsgesellschaft, 2005.
• Fado, tłum. Renate Schmidgall, Frankfurt am Main: Suhrkamp, 2008.
• Dojczland, tłum. Olaf Kühl, Berlin: Suhrkamp, 2008.
• Winter [Zima], tłum. Olaf Kühl, Renate Schmidgall, Frankfurt am Main; Leipzig: Insel Verlag, 2009.
• Warten auf den Türken [Czekając na Turka], tłum. Olaf Kühl, Berlin: Friedrich-Berlin-Verl.-Ges., 2009.
• Hinter der Blechwand [Taksim], tłum. Renate Schmidgall, Berlin: Suhrkamp, 2011.
• Tagebuch danach geschrieben [Dziennik pisany później] tłum. Olaf Kühl,Berlin: Suhrkamp, 2012.
• Kurzes Buch über das Sterben [Grochów], tłum. Renate Schmidgall, Berlin: Suhrkamp Verlag, 2013.
• Der Stich im Herzen: Geschichten vom Fernweh [Nie ma ekspresów przy żółtych drogach], tłum. Renate Schmidgall], Berlin: Suhrkamp, 2015.
• Der Osten [Wschód], tłum. Renate Schmidgall, Berlin: Suhrkamp, 2016.
• Beskiden-Chronik : Nachrichten aus Polen und der Welt [Kroniki beskidzkie i światowe], tłum. Renate Schmidgall, Berlin: Suhrkamp, 2020.

norweski:

• Dukla, tłum. Ole Michael Selberg, Oslo: Aschehoug, 2004.
• Taksim [Taksim], tlum. Anne Walseng, Oslo: Aschechoug, 2013.

rosyjski:

• Belyj voron [Biały kruk], tłum. Leonid Mihajlowicz Cywian, Sankt-Petersburg: Azbuka-Klassika, 2003.
• Duklja [Dukla], tłum. Tatiana Izotova, Moskwa: NLO, 2003.
• Devât [Dziewięć], tłum. Maria Kurganska, Sankt Peterburg: Azbuka-Klassika, 2005.
• Na puti v Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Irina Adelgejm, Moskwa: NLO, 2009.

rumuński:

• Cum am devenit scriitor [Jak zostałem pisarzem], tłum. Ion Petrică, Bucureşti: Editura Paralela 45, 2003.
• Jurnal de bord w: Europa mea [Dziennik okrętowy w: Moja Europa], tłum. Constantin Geambąsu, Bucureşti: Polirom, 2003.
• Călătorind spre Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Cristina Godun, Bucureşti: Editura RAO, 2007.
• Fado, tłum. Cristina Godun, Bucureşti: Editura RAO, 2010.
• Nouă [Dziewięć], tłum. Cristina Godun, Bucureşti: Editura RAO, 2010.
• Djermania [Dojczland], tłum. Cristina Godun, Bucureşti: Editura RAO, 2014.

serbski:

• Beli gavran [Biały kruk], tłum. Agnieszka Łasek, Branislava Stojanovič, Beograd: Clio, 2004.
• Na putu za Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Milica Markić, Beograd: Dereta, 2009.
• Devet [Dziewięć], tłum. Vesna Milutinović-Durić, Beograd: Booka, 2011.
• Galicijske priče [Opowieści galicyjskie], tłum. Biserka Rajčić, Smederevo: Heliks, 2016.

słowacki:

• Dukla, tłum. Jozef Marušiak Prešov BAUM Publishers, 2004.
• Haličské poviedky [Opowieści galicyjskie], tłum. Jozef Marušiak, Bratislava: Slovart, 2008.
• Taksim, tłum. Marianna Petrincová, Bratislava: Vydavatel'stvo Slovart, 2011.
• Čakanie na Turka [Czekając na Turka], tłum. Peter Himič, Levoča: Modrỳ Peter, 2013.
• Východ [Wschód], tłum. Jiří Červenka, Zlín: Nakladatelství Kniha Zlin, 2017.

słoweński:

• Devet [Dziewięć], tłum. Jana Unuk Ljubljana: Študentska založba, 2004.
• Na poti v Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Jana Unuk, Ljubljana: Študentska založba, 2007.
• Galicijske zgodbe [Opowieści galicyjskie], tłum. Jana Unuk, Ljubljana: Cankarjeva Založba, 2009.
• Taksim, tłum. Jana Unuk, Ljubljana: Študentska založba, 2012.
• Dukla, tłum. Jana Unuk, Ljubljana: Beletrina, 2015.

szwedzki:

• Världen bortom Dukla [Dukla], tłum. Tomas Håkansson, Stockholm: Norstedts, 2003.
• Nio [Dziewięć], tłum. Tomas Håkansson, Stockholm: Norstedts, 2004.
• Taksim, tłum. Tomas Håkansson, Stockholm: Ersatz, 2013.
• På vägen till Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Tomas Håkanson, Stockholm: Ersatz, 2015.
• Liten bok om döden [Grochów], tłum. Tomas Håkanson, Stockholm: Ersatz, 2016.
• Östern [Wschód], tłum. Tomas Håkanson, Stockholm: Ersatz, 2017.

ukraiński:

• Dev'jat [Dziewięć], tłum. Natalâ Čorpìta, Lviv: VNTA-Klasika, 2001.
• Коrabielnyj szczodennik w: Moja Jevropa [Dziennik okrętowy w: Moja Europa], Lviv: VNTA-Klasika, 2001.
• Dorogoû na Babadag [Jadąc do Babadag], tłum. Ostap Sływynski, Kiïv: Kritika, 2007.
• Fado, tłum. Bogdana Matyjasz, Kiev: Grani, 2009.
• Galicki opowidannja [Opowieści galicyjskie], tłum. Taras Prochaśko, Lwów: Wydawnictwo Starowo Liewa, 2014.
• Schid [Wschód], tłum. Taras Prochaśko, Lwów: Wydawnictwo Starowo Liewa, 2015.
• Âk â stav pisʹmennikom [Jak zostałem pisarzem], tłum. Bogdan Oslovsʹkij, Brusturìv: Diskursus, 2017.

węgierski:

• Galíciai történetek [Opowieści galicyjskie], tłum. Zsuzsa Mihályi, Budapest: József Attila Kör, 2001.
• Hogyan lettem író [Jak zostałem pisarzem], tłum. Lajos Pálfalvi, Budapest: Magus Design Studio, 2003.
• Fehér holló [Biały kruk], tłum. Gábor Körner, Budapest: Európa K., 2003.
• Hajónapló w: Az én Európam [Dziennik okrętowy w: Moja Europa], tłum. Gábor Körner, Kijárat Kiadó, 2004.
• Dukla, tłum. Gábor Körner, Budapest: Magvetö, 2004.
• Útban Babadagba [Jadąc do Babadag], tłum. Gábor Körner, Budapest: Magvető, 2006.
• Kilenc [Dziewięć], tłum. Gábor Körner, Budapest: Magvető, 2009.
• Taksim, tłum. Gábor Körner, Budapest: Magvető, 2011.
• Át a folyón és más elbeszélések [Przez rzekę, Zima, Grochów], tłum. Gábor Körner, Budapest: Magvető, 2013.

włoski:

• Corvo bianco [Biały kruk], tłum. Laura Quercioli Mincer Milano: Bompiani, 2002.
• Il Cielo sopra Varsavia [Dziewięć], tłum. Laura Quercioli Mincer Milano: Bompiani, 2003.
• Notte: tragifarsa medica slavo-germanica [Noc], tłum. Laura Quercioli Mincer, Paris: Union des Théâtres de l’Europe, 2005.
• Il mondo dietro Dukla [Dukla], tłum. Alessandro Amenta e Laura Quercioli Mincer, Milano: Bompiani Overlook, 2010.
• Un vago sentimento di perdita [Grochów], tłum. Alessandro Amenta, Roma: Atmosphere Libri, 2017