Literatura

fot. Joanna Dziwak

Adam Wiedemann

ur. 1967 w Krotoszynie, poeta, prozaik, krytyk literacki i muzyczny, stały felietonista Res Publiki Nowej, tłumacz z jęz. ukraińskiego (Andrij Bondar Jogging, Nowa Ruda 2005), słoweńskiego (m. in. Primož Čučnik Zapach herbaty, Kraków 2002; Peter Semolič Wiersze wybrane, Legnica 2003; Miklavž Komelj Rosa, Legnica 2003) oraz angielskiego (przekłady utworów Harry’ego Mathewsa i Gertrudy Stein w „Literaturze na Świecie”), malarz i rysownik (wystawy indywidualne w Warszawie, Legnicy, Gdańsku i Krakowie, udział w międzynarodowych wystawach zbiorowych w Krakowie i we Wrocławiu).

W latach 1998-2001 redaktor pisma literacko-artystycznego „Studium”. Mieszka w Warszawie. Trzykrotnie nominowany do Literackiej Nagrody „Nike”, laureat Nagrody Kościelskich. Świat Wiedemanna to rzeczywistość chaotyczna, niepewna, pełna przypadkowych faktów, które nie dają się do końca zrozumieć, wyjaśnić, wpisać w całościowy plan, jednorodną wizję rzeczywistości. Dlatego też w opowiadaniach autora Wszędobylstwa porządku fragmenty świata usamodzielniają się, w konstrukcji świadomie zakłada się brak wyrazistych puent. Jakby z codziennego doświadczenia wyrwano przypadkową cząstkę, pozwalając jej istnieć samodzielnie. Twórczość Wiedemanna pozwala jednak domyślać się tu nie tylko żartu czy twórczego rozpasania, co przeciwnie – skupienia, prób doszukania się w chaotycznej wielości zdarzeń, faktów, obserwacji jakiegoś sensu, bądź przynajmniej uznania ich wagi, jako elementów istnienia. Obserwując codzienny świat, Wiedemann nie stroni od dosadności. Najprostsze, niskie czynności lub wydarzenia (przeziębiony pęcherz, wyrwany ząb) równoprawnie sąsiadują z odwołaniami do elitarnej kultury wysokiej, np. współczesnej muzyki poważnej.

To naprawdę nic przyjemnego obserwować, jak w samym środku Świata, ułożonego misternie z niespełnionych pragnień, Spełnia się ni stąd ni zowąd jakieś nie wiadomo co, pewnie nic.

– Adam Wiedemann

BIBLIOGRAFIA

  • Samczyk, (wiersze) Poznań: Obserwator, 1996.
  • Bajki zwierzęce, (wiersze) Wrocław: Pomona, 1997.
  • Wszędobylstwo porządku, (opowiadania) Kraków: Studium/Zielona Sowa, 1998.
  • Rozrusznik, (wiersze) Kraków: WL, 1998.
  • Sęk Pies Brew, (opowiadania) Warszawa: W.A.B., 1998.
  • Konwalia, Legnica: Biuro Literackie, 2001.
  • Kalipso, Warszawa: Prószyński i S-ka, 2004.
  • Sceny łóżkowe, Kraków: Korporacja Ha!art, 2005.
  • Pensum, Poznań: Wielkopolska Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury, 2007.
  • Filtry, Warszawa: Staromiejski Dom Kultury, 2008.
  • Czyste czyny, Poznań: Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury, 2009.
  • Odpowiadania, Wrocław: Stowarzyszenie Rita Baum, 2012.
  • Z ruchem, Poznań: Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury, 2014.
  • Dywan, Poznań: Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury, Poznań 2010.
  • Domy schadzek, Poznań: Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury, 2012.
  • Metro na Żerań, Poznań: Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury, 2016.

TŁUMACZENIA

niemiecki:

  • Gewaltige Verschlechterung des Gehörs [Sęk pies brew], tłum. Roswitha Matwin-Buschmann i Esther Kinsky, Göttingen 2001.

słoweński:

  • Izbrane pesmi [Sceny łóżkowe], tłum. Primož Čučnik, Maribor 2002.

rosyjski:

  • Где собака зарыта [Sęk pies brew], tłum. Jurij Czajnikow, Moskwa: NLO 2003.

ukraiński:

  • Nowoje pomieszkannija [Wybór wierszy], tłum. Marianna Kijanowska, Tarnopol: Wydawnictwo Krok, 2015.
Wróć