Instytut Książki

Szóstego maja w Moskwie zmarł Andriej Bazylewski, badacz literatur słowiańskich, wybitny tłumacz literatury polskiej i wydawca.

Bazylewski urodził się w 1957 roku w Kałudze. Dorastał w Swierdłowsku, a później mieszkał w Moskwie. W 1979 roku ukończył slawistykę Uniwersytetu Moskiewskiego. Od 1978 roku publikował szkice o literaturze. Jako tłumacz debiutował osiem lat później.

Doktoryzował się, pisząc pracę o Julianie Tuwimie i poezji jego czasów, a habilitował z twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza i groteski w literaturze polskiej XX wieku.

Od 1987 roku pracował w Instytucie literatury światowej RAN. Wydał liczne tomy poezji, monografię Stanisława Ignacego Witkiewicza, był także autorem wielu artykułów o literaturze polskiej, słowackiej i serbskiej. Pod jego redakcją i w jego przekładzie ukazało się w języku rosyjskim ponad 40 książek pisarzy polskich, m.in. pierwsze rosyjskie wydania utworów Stanisława Ignacego Witkiewicza, tłumaczył wiersze Anny Świrszczyńskiej, Mirona Białoszewskiego, Andrzeja Bursy, Edwarda Stachury i Czesława Miłosza.

Od 1991 roku prowadził w Moskwie wydawnictwo WAHAZAR, redagując „Kolekcję literatury polskiej” i dwujęzyczną „Polsko-rosyjską bibliotekę poetycką”. Od 2004 roku wydawał także „Kolekcję literatury serbskiej” i „Serbsko-rosyjską bibliotekę poetycką”.

W 2000 założył w Moskwie Fundację im. Józafata Ogryzki, mającą na celu wspieranie wydawania literatur narodów słowiańskich.

Bazylewski został wyróżniony m.in. odznaką honorową „Zasłużony dla kultury polskiej”, Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP, nagrodą im. St. I. Witkiewicza Polskiego ośrodka ITI, nagrodą Fundacji Kultury Polskiej, nagrodą im. J. Hulewicza i nagrodą im. F. Višnicia. W 2009 r. został honorowym członkiem Stowarzyszenia literatów Serbii, a dwa lata później Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.