Aktualności
Sześciu autorów zostało nominowanych do tegorocznej 32. Nagrody Literackiej Prezydenta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego – poinformował we wtorek urząd miasta. Laureatów poznamy w kwietniu.
Nagroda Kazaneckiego jest przyznawana żyjącym twórcom związanym ze środowiskiem artystycznym Białegostoku, a także tym, którzy pochodzą z tego miasta, których twórczość jest związana z miastem i regionem i których książki wydano w Białymstoku.
Nabór odbywał się w dwóch kategoriach: na najlepszą książkę niezależnie od rodzaju i gatunku literackiego (z wykluczeniem antologii, opracowań, publikacji naukowych i albumów) oraz na najlepszy ogólnopolski poetycki debiut roku.
Do nagrody za 2022 rok łącznie zgłoszono blisko 80 pozycji. We wtorek – jak informuje na swojej stronie internetowej białostocki magistrat – kapituła nagrody ogłosiła nominacje: dwie książki oraz cztery debiuty poetyckie.
W kategorii „najlepsza książka roku” nominowano: „Uczulenia” Pawła Gorszewskiego i „Żywe linie nowe usta” Marcina Mokrego.
Natomiast w kategorii „najlepszy ogólnopolski poetycki debiut roku” nominowani zostali: Anouk Herman za „Right into pod tramwaj”, Julek Rosiński za „streszczenie pieśni”, Jakub Sęczyk za „Święto pracy” i Paweł Stasiewicz za „Oprawa skórzana”.
Wręczenie obu nagród zaplanowano na kwiecień.
Nagroda Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego przyznawana jest od 1991 roku. W ubiegłym roku w kategorii „najlepsza książka roku”, nagrodę otrzymało dwóch twórców: Andrzej Stasiuk za powieść „Przewóz” oraz Justyna Kulikowska za tom poetycki „gift. z Podlasia”. Najlepszym debiutem poetyckim okazał się z kolei tom poetycki Marty Stachniałek „polski wrap”.
W poprzednich latach nagrodzeni zostali m.in. Mira Łuksza, Anna Kamińska, Aneta Prymaka-Oniszk, Krzysztof Gedroyć, Ignacy Karpowicz, Jan Leończuk, Edward Redliński, Katarzyna Ewa Zdanowicz, Anna Sołbut, Krzysztof Czyżewski, Piotr Janicki.
Patron nagrody Wiesław Kazanecki (1939-89) to poeta, prozaik i publicysta, który debiutował w 1959 roku. Zbiór wierszy pt. „Kamień na kamieniu” ukazał się w 1964 roku. Prawdziwym sukcesem poety okazał się jednak dopiero wydany w 1969 roku tomik „Portret z nagonką”. Krytycy pisali wówczas, że jego wiersze były „świadectwem zmagania się współczesnego poety z zachłanną rzeczywistością, która dawno utraciła swój wymiar etyczny”. Pośmiertnie ukazały się m.in. jego „Poezje wybrane”, „List na srebrne wesele” i „Wiersze ostatnie”.
źródło: Sylwia Wieczeryńska, PAP
