Aktualności
Spotkanie promocyjne z okazji wydania książki „Tak i nie” Czesława Bieleckiego już we wtorek
Instytut Książki i Instytut Literacki Kultura mają zaszczyt zaprosić na uroczystą promocję książki „Tak i nie” Czesława Bieleckiego, wydanej w serii „W kręgu paryskiej »Kultury«”, która odbędzie się w najbliższy wtorek (26 października) o godzinie 18:00 w księgarni Państwowego Instytutu Wydawniczego (Foksal 17, Warszawa).
Z autorem o książce i paryskiej „Kulturze” będą rozmawiać prof. Iwona Hofman, prof. Rafał Habielski i prof. Andrzej S. Kowalczyk.
Czesław Bielecki to ceniony architekt, publicysta, polityk, działacz opozycji w PRL. Jako architekt pracował i odbywał staże zawodowe we Francji, Izraelu i Republice Federalnej Niemiec. W 1984 roku założył „Dom i Miasto” – firmę architektoniczną, która działa nieprzerwanie od ponad 30 lat. W roku 1997 uzyskał stopień doktora w zakresie architektury i urbanistyki. Jako uczestnik wydarzeń marca 1968 roku został aresztowany za próby koordynowania protestu studentów Politechniki Warszawskiej i Uniwersytetu Warszawskiego.
W latach 1970–1979 przynależał do konspiracyjnej grupy Polska Walcząca. Od roku 1979 do 1980 członek Polskiego Porozumienia Niepodległościowego. Od 1980 roku należał do NSZZ „Solidarność”. Współautor „Małego konspiratora” oraz licznych artykułów w prasie podziemnej, m.in. w „Tygodniku KOS” i „Tygodniku Mazowsze”. W latach 1982–1989 założyciel i szef Wydawnictwa CDN. Dwukrotnie aresztowany za próbę obalenia ustroju. W latach 1990–1995 jako doradca prezydenta Lecha Wałęsy zasiadał w Radzie ds. Stosunków Polsko-Żydowskich oraz kierował Zespołem ds. Reformy Administracji Publicznej. W roku 1992 doradca w rządzie Jana Olszewskiego. W 1995 roku założył Komitet Stu, przekształcony następnie w partię Ruch Stu. W latach 1997–2001 poseł na Sejm III kadencji, przewodniczył Komisji Spraw Zagranicznych.
W roku 2006 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2019 za działalność publiczną i państwową uhonorowany Orderem Orła Białego. Regularną współpracę z paryską „Kulturą” rozpoczął w 1979 roku tekstem „Wolność w obozie”. Swoje artykuły podpisywał pseudonimem Maciej Poleski.