Aktualności
Åsa Larsson - jedna z najpopularniejszych i najczęściej tłumaczonych szwedzkich autorek powieści kryminalnych, marokański pisarz Tahar Ben Jelloun - laureat m.in. Nagrody Goncourtów, Agnieszka Taborska - pisarka, romanistka i historyczka sztuki, a także W.J.T. Mitchell – jedna z najważniejszych postaci współczesnej amerykańskiej humanistyki i Bracia Quay – wybitni twórcy filmowych animacji, reżyserzy i scenografowie – to pierwsi potwierdzeni goście 5. Festiwalu Conrada. Zapraszamy do Krakowa od 21 do 27 października.
Przewodnim tematem tegorocznej edycji jest literatura jako medium – jako pośrednik między światem a nami (czasem między różnymi światami); środek, za pomocą którego wyrażamy nasze poglądy, pragnienia i uczucia; narzędzie dzięku któremu opowieści mogą cyrkulować w kulturze, oddziałując na jednostki i społeczeństwo, zmieniając ich sposób myślenia, a także wchodząc w związki z innymi sztukami – pisze we wstępie do pierwszego w tym roku Magazynu Conrad, dyrektor wykonawczy festiwalu Grzegorz Jankowicz.
Åsa Larsson (ur. 1966) – jedna z najpopularniejszych i najczęściej tłumaczonych szwedzkich autorek powieści kryminalnych, autorka serii z prokurator Rebeką Martinsson w roli głównej. Urodziła się w Uppsali, ale dzieciństwo i młodość spędziła na dalekiej północy, w Kirunie. Wróciła do Uppsali na studia. Przez kilka lat pracowała jako prawniczka ze specjalnością prawo podatkowe. Zadebiutowała w 2003 roku powieścią kryminalną Burza z krańców ziemi, która stała się bestsellerem i za którą Szwedzka Akademia Pisarzy Kryminalnych (Svenska Deckarakademin) przyznała autorce nagrodę za najlepszy debiut roku. Rok później członkowie Akademii uznali kolejną powieść Åsy Larsson Krew, którą nasiąkła za najlepszą szwedzką powieść kryminalną. Po sukcesie pierwszej książki poświęciła się całkowicie pisaniu. Kolejne części przygód Rebeki Martinsson to I tylko czarna ścieżka, Aż gniew twój przeminie oraz W ofierze Molochowi – tę ostatnią powieść w grudniu 2012 roku Szwedzka Akademia Pisarzy Kryminalnych ponownie wyróżniła tytułem Najlepszej Szwedzkiej Powieści Kryminalnej. Krytyka literacka podkreśla ogromny talent pisarski Åsy Larsson, wyjątkowe opisy przyrody północnej Szwecji, umiejętne połączenie intrygi kryminalnej z wątkami biblijnymi, a także przekonywające psychologicznie portrety bohaterów. Pisarka obecnie mieszka w Mariefred, ma dwoje dzieci. Jest wnuczką słynnego szwedzkiego narciarza Erika Augusta Larssona. W Polsce, nakładem Wydawnictwa Literackiego, ukazały się dotychczas cztery książki Åsy Larsson: Krew, którą nasiąkła, I tylko czarna ścieżka, Aż gniew twój przeminie oraz W ofierze Molochowi. W 2008 roku Wydawnictwo Otwarte opublikowało natomiast jej powieść Burza z krańców ziemi.
Tahar Ben Jelloun - urodził się w 1944 roku w marokańskim Fezie. Jest jednym z najbardziej znanych żyjących autorów piszących po francusku. Studiował filozofię, socjologię i psychiatrię. W 1971 roku wyemigrował do Francji, dwa lata później wydał pierwszą powieść pt. Harrouda docenioną przez Barthesa i Becketta. Jest autorem kilku tomików poetyckich i kilkunastu powieści, z których dwie, Dziecko piasku i Święta noc (Nagroda Goncourtów, 1987 r.) ukazały się po polsku w jednym tomie, w przekładzie Małgorzaty Cebo (PIW, 1990 r.). Fragmenty trzech innych powieści zostały opublikowane w Literaturze na Świecie w numerach: 7/1987 i 11–12/2003 (w tym ostatnim znajduje się także rozmowa z autorem). W swojej twórczości Ben Jelloun często odwołuje się do arabskiej tradycji, baśni i legend, a jednocześnie porusza drażliwe tematy, jak np. prostytucja dziecięca, problem tożsamości płciowej, seksualności, pozycji społecznej kobiet, imigracji. Jesienią Wydawnictwo Karakter opublikuje nowy przekład Dziecka piasku.
Agnieszka Taborska - pisarka, historyczka sztuki i romanistka. Wydała między innymi Senny żywot Leonory de la Cruz (przetłumaczony na angielski i francuski), Abecadło Topora, Okruchy amerykańskie, Spiskowców wyobraźni. Surrealizm oraz przekłady książek Philippe’a Soupaulta, Gisèle Prassinos i Spaldinga Graya. Jej bajki dla dorosłych i dzieci ukazały się w Polsce, Niemczech, Japonii i Korei. Od 1988 roku dzieli swój czas między Warszawę i Providence (USA), gdzie w Rhode Island School of Design wykłada historię sztuki.
W. J. T. Mitchell jest wybitnym profesorem anglistyki i historii sztuki na Uniwersytecie Chicagowskim (Gaylord Donnelley Distinguished Service Professor of English and Art History). W latach 1988 – 1991 pełnił tam funkcję kierownika Katedry Anglistyki, a od 1978 redaguje prestiżowy periodyk Critical Inquiry. Jego praca naukowa koncentruje się głównie na związkach obrazu i języka badanych na obszarze sztuki, literatury i w mediach. Tematy jego publikacji obejmują szeroki wachlarz zjawisk: od ogólnych problemów teorii reprezentacji po szczegółowe zagadnienia polityki kulturowej i kultury politycznej. Otrzymał wiele prestiżowych nagród i stypendiów (m.in. od the Guggenheim Foundation, the National Endowment for the Humanities, the American Philosophical Society). Liczne przekłady jego prac obejmują język francuski, niemiecki, holenderski, szwedzki, chiński i japoński. Wśród opublikowanych książek znalazły się: Blake's Composite Art (Princeton, 1977), Iconology (Chicago, 1986), Picture Theory (Chicago, 1994), The Last Dinosaur Book (Chicago, 1998), What Do Pictures Want? (Chicago, 2005), Cloning Terror: The War of Images, 9/11 to the Present (Chicago, 2011). Zredagował sześć tomów esejów opublikowanych przez University of Chicago Press: The Language of Images (1980), On Narrative (1981), The Politics of Interpretation (1983), Against Theory (1985), Art and the Public Sphere (1993), oraz Landscape and Power (1994).
Bracia Quay – są wybitnymi twórcami animacji lalkowych, reżyserami, grafikami i scenografami. Oprócz animacji zrealizowali dwa pełnometrażowe filmy aktorskie (Instytut Benjamenta, 1995; Stroiciel trzęsień ziemi, 2006) oraz kilka filmów baletowych. Inspiracje czerpią z literatury (proza Brunona Schulza, Roberta Walsera, Franza Kafki, Konrada Bayera, Raymonda Roussela, Stanisława Lema), sztuki (art. brut, dwudziestowiecznych awangard) i muzyki (Lecha Jankowskiego, Karlheinza Stockhausena, Krzysztofa Pendereckiego i Witolda Lutosławskiego). Duży wpływ wywarła na nich polska szkoła plakatu, a także filmowa twórczość Waleriana Borowczyka i Kona Ichikawy.
Więcej o pierwszych potwierdzonych gościach tegorocznej edycji Festiwalu Conrada można przeczytać w pierwszym w tym roku Magazynie Conrad, wydawanym przez Tygodnik Powszechny. Magazyn od dzisiaj w kioskach.
Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Festiwal Conrada – jedno z najważniejszych w Europie wydarzeń poświęconych literaturze, wspólne przedsięwzięcie Miasta Kraków, Krakowskiego Biura Festiwalowego i Fundacji Tygodnika Powszechnego. Przez blisko tydzień w Krakowie goszczą najwybitniejsze osobistości światowej literatury, a wydarzeniom literackim towarzyszą pokazy filmów związanych z literaturą, wystawy, koncerty oraz wykłady, stanowiące dla prezentowanych twórców lub dzieł literackich dodatkowe, pozaliterackie konteksty. Wśród zaproszonych pisarzy znajdują się zarówno laureaci prestiżowych nagród, jak i autorzy światowych bestsellerów – literatura wysoka spotyka się tu z twórczością popularną, publicystyką, filmem, teatrem i muzyką. Podczas dotychczasowych edycji Festiwalu, z czytelnikami spotkali się m.in.: Pascal Quignard, Etgar Keret, Marjane Satrapi, Per Olov Enquist, Claude Lanzmann, Herta Müller, Amos Oz, Jean Hatzfeld, László Krasznahorkai, a także doborowe grono polskich pisarzy i reportażystów m.in. Wojciech Jagielski, Maciej Zaremba i Mariusz Szczygieł. Już po pierwszej edycji Festiwal stał się rozpoznawalną marką i symbolem wielkiego, międzynarodowego święta literatury. Relacjonują go najważniejsze polskie i europejskie media. Festiwal polecają na swoich łamach m.in.: brytyjski The Guardian oraz szwajcarski Le Courrier, opiniotwórczy tygodnik Polityka zaliczył go do prestiżowego grona 10 wydarzeń kulturalnych w Polsce mających rangę Światowa Liga, a lifestyle’owy Malemen nazwał go wprost Salonem roku. Więcej: www.conradfestiwal.pl