Aktualności
Piętnastego marca w wieku 91 lat zmarł W.S. Merwin, jeden z najwybitniejszych amerykańskich poetów ostatniego półwiecza, eseista i tłumacz. Jak poinformował jego wydawca, Copper Canyon Press, pisarz zmarł we śnie w swoim domu na hawajskiej wyspie Maui.
William Stanley Merwin był laureatem wielu prestiżowych nagród literackich, w tym m.in. dwukrotnie Nagrody Pulitzera w dziedzinie poezji (1971 i 2009), Tanning Prize – przyznawanej przez Academy of American Poets (1994) oraz National Book Award (2005). W roku 2010 pełnił oficjalną funkcję Poety-Laureata Stanów Zjednoczonych Ameryki. W 2013 roku przyleciał do Warszawy, gdzie jako pierwszy twórca został uhonorowany Międzynarodową Nagrodą Literacką im. Zbigniewa Herberta. Była to jego ostatnia podróż do Europy.
Merwin urodził się 30 września 1927 roku w Nowym Jorku. Ukończył studia na Uniwersytecie Princeton, następnie mieszkał m.in. w Hiszpanii (pracował jako nauczyciel syna Roberta Gravesa), Wielkiej Brytanii, gdzie zaprzyjaźniając się z kręgiem pisarzy skupionych wokół Sylvii Plath i Teda Hughesa, oraz we Francji (zafascynowała go kultura prowansalska i tradycja trubadurów). Pod koniec lat 70. przeprowadził się na Hawaje, tam też – na wyspie Maui, mieszkał do końca swego życia, związany z ruchami ekologicznymi dążącymi do restytucji lasów deszczowych. W swojej posiadłości posadził ponad 2 700 drzew, ratując od wyginięcia wiele ich gatunków.
Pierwsze próby poetyckie podjął w wieku czterech lat. Opublikował ponad 50 tomów wierszy, przekładów i prozy. Debiutancka książka poetycka A Mask for Janus ukazała się w roku 1952 – z przedmową W. H. Audena. Wczesna poezja Merwina była często inspirowana tematami i postaciami zaczerpniętymi z mitologii i klasycznego dziedzictwa kulturowego, z czasem dopiero zdecydował się na bezpośredni sposób wypowiedzi, choć niejednokrotnie to właśnie klasyczny temat był dla niego wehikułem umożliwiającym poruszenie osobistych tematów. W latach 60. był jednym z najbardziej znanych poetów związanych z ruchem sprzeciwu wobec wojny w Wietnamie, obok takich twórców jak m.in.: Robert Bly, Adrienne Rich, Denise Levertov, Robert Lowell czy Allen Ginsberg. Zwieńczeniem tej dekady były tomy The Lice (1967) oraz The Carrier of Ladders (1970) – do dziś często uważane za najbardziej znaczące zbiory Merwina. Wiersze z późnych lat życia poety, inspirowane buddyzmem Zen oraz głębokim zaangażowaniem w ekologię, są częstokroć pochwałą natury i piękna widzialnego świata.
Na język polski twórczość Merwina tłumaczyli m.in.: Julia Hartwig, Czesław Miłosz, Artur Międzyrzecki, Grzegorz Musiał i Piotr Sommer. W 2013 roku nakładem wydawnictwa Znak ukazał się wybór wierszy poety, Imię powietrza.
[źródło: booklips.pl]