Aktualności
Eric-Emmanuel Schmitt odebrał wczoraj w Ambasadzie Francji nagrodę Dyskusyjnych Klubów Książki.
Dyskusyjne Kluby Książki to środowisko wolne od nałogów współczesności. Klubowicze czytają dużo. Czytają to, co chcą. I, rzecz oczywista, o swoich lekturach rozmawiają. Swoimi lekturowymi wyborami dzielą się między sobą a czasami i ze światem. Taką właśnie okazją do podzielenia się książkową fascynacją ma być przyznawanie przez Dyskusyjne Kluby Książki tytułu Ambasadora Czytelnictwa.
Wyróżnienie, wraz ze statuetką i dyplomem, trafiło w ręce autora, który jest jednym z najchętniej czytanych przez Dyskusyjne Kluby Książki. Eric-Emmanuel Schmitt, nie tylko od lat jest na szczycie rocznych zestawień pisarzy najczęściej czytanych przez kluby, ale również jest autorem, który miał okazję nie raz spotkać się z klubowiczami. Najgłośniejszym i najbardziej obleganym było spotkanie ze śląskimi Dyskusyjnymi Klubami Książki w Katowicach, którego fragmenty transmitowane były przez Program Trzeci Polskiego Radia. Dlatego też nagrodę Ambasadora Czytelnictwa wręczyła Aneta Satława z Biblioteki Śląskiej w towarzystwie Elżbiety Kalinowskiej, zastępcy dyrektora Instytutu Książki.
Eric-Emmanuel Schmitt jest jednym z najbardziej poczytnych francuskich pisarzy. Jego książki zostały przetłumaczone na 40 języków, a sztuki teatralne wystawiane są w teatrach w 50 krajach świata. Schmitt studiował filozofię na prestiżowej uczelni Ecole Normale Superieure, uważanej za kuźnię francuskiej elity intelektualnej. Po studiach zrobił doktorat i wykładał filozofię na Universite de Savoie. Ostatecznie zwrócił się ku literaturze, filozofię traktując raczej jako narzędzie. W jego wizji świata jest mniej więcej tyle miejsca dla rozumu, co dla ducha. Początkowo, niezadowolony ze swoich tekstów, pisał do szuflady. Prawdziwy rozgłos przyniosła mu sztuka Le Visiteur, przewrotna historia o Zygmuncie Freudzie, ktory spotyka Boga. Sztuka ta obsypana została nagrodami, m.in. prestiżowymi Molierami. Po pierwszych tekstach dramatycznych przyszedł czas na powieści. W wielu jego książkach można odnaleźć wątek przechodzenia przez trudne doświadczenia, niełatwej akceptacji bólu, cierpienia, nieszczęścia. Schmitt stara się mówić o trudnych przeżyciach, które są – lub kiedyś się staną – udziałem każdego człowieka. Pisze o tym, co trudne, ale jednocześnie dzieli się z czytelnikami swą pogodą ducha i daje nadzieję. Być może jest to jedna z tajemnic jego popularności.
Dyskusyjne Kluby Książki to działający od 2007 roku najważniejszy projekt Instytutu Książki promujący czytelnictwo w Polsce. Jest to także największy tego typu projekt w kraju pod względem ilości biorących w nim udział uczestników oraz pod względem zasięgu.
W całej Polsce działa obecnie 1259 (401 klubów dla dzieci i młodzieży, 858 dla dorosłych). Skupiają one około 12250 stałych członków. W praktyce oznacza to, że w całej Polsce co najmniej raz w miesiącu spotyka się ponad 12 tys. osób, by wspólnie porozmawiać o przeczytanych książkach. Program, adresowany przede wszystkim do czytelników korzystających z bibliotek publicznych, oparty jest na założeniu, że potrzebne są miejsca, w których można rozmawiać o wspólnie czytanych książkach, oraz że nie trzeba być krytykiem, by czerpać przyjemność z dyskutowania o literaturze. Program działa w formie programu dotacyjnego dla bibliotek wojewódzkich.
Uczestnicy DKK należą do wszystkich grup wiekowych i społecznych, dużą grupę stanowią osoby starsze – i to właśnie także dzięki temu programowi liczba osób 50 + korzystających z bibliotek publicznych od kilku lat rośnie. Program aktywizuje środowiska lokalne, a także w znacznym stopniu przyczynia się do aktywizacji bibliotek publicznych w Polsce, a jego sukces polega między innymi na tym, że nie jest zarządzany centralnie, lecz, dając dużą swobodę bibliotekarzom, wymaga od nich zaangażowania i stałej aktywności.