Aktualności
Jeden z liderów literackiego pokolenia '68, poeta i eseista Adam Zagajewski spocznie w Panteonie Narodowym, w Kościele św. Piotra i Pawła w Krakowie – dowiedziała się PAP.
Msza św. w intencji zmarłego poety zostanie odprawiona w niedzielę 11 kwietnia, o godz. 16.30 w Bazylice św. Floriana w Krakowie – poinformował PAP w piątek pełnomocnik prezydenta Krakowa ds. kultury Robert Piaskowski.
„Ze względu na pandemię obecność w kościele będzie ograniczona do grona najbliższych poety. Parafia, a także rodzina poety zapraszają wszystkich, którzy chcieliby duchowo włączyć się w tę uroczystość do śledzenia transmisji nabożeństwa na kanale YouTube” – przekazał Piaskowski.
Pełnomocnik prezydenta poinformował także, że prochy Zagajewskiego spoczną w Panteonie Narodowym. Decyzja ta podjęta została z inicjatywy prezydenta miasta Jacka Majchrowskiego, wchodzącego w skład Kapituły Fundacji Panteon Narodowy, i za poparciem tego gremium. W jego skład wchodzą także: metropolita krakowski Marek Jędraszewski, minister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu Piotr Gliński, prezes Polskiej Akademii Umiejętności Jan Ostrowski, prezes Polskiej Akademii Nauk Jerzy Duszyński, a także rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego Jacek Popiel, czyli przewodniczący Rady Fundacji Panteonu Narodowego.
Jak przekazał Piaskowski, decyzja ta zapadła z uwagi na wybitne zasługi Zagajewskiego dla narodowej kultury, literatury i języka. Przypomniał, że na razie urna prochami poety pozostaje złożona w krypcie krakowskiej bazyliki św. Floriana, i pozostanie tam do czasu zorganizowania państwowych uroczystości pogrzebowych.
Pełnomocnik prezydenta przekazał, że uroczystość przeniesienia prochów do krypty pod prezbiterium kościoła im. św. Piotra i Pawła jest zaplanowana na miesiące letnie i będzie miała charakter państwowy. O szczegółach tej uroczystości informować będzie rodzina zmarłego, wspólnie z miastem i resortem kultury.
Ponadto miasto zaprasza na emisję filmu dokumentalnego o Zagajewskim i z jego udziałem. Obraz „Widok Krakowa” w reżyserii Magdaleny Piekorz oglądać będzie można na miejskiej platformie PLAYKraków.com tylko 11 kwietnia.
Z kolei 21 kwietnia Krakowskie Biuro Festiwalowe i zespół Kraków Miasta Literatury UNESCO zaproszą na wieczór wspomnień o Zagajewskim. „Tradycja wieczornic poetyckich w kościele św. Katarzyny jest typowo krakowskim zwyczajem żegnania poetów i poetek związanych z miastem. Tak żegnano Czesława Miłosza, Zbigniewa Herberta, Wisławę Szymborską czy Stanisława Barańczaka” – przypomniał Piaskowski. Jak dodał, „z powodu pandemii wydarzenie planowane jest jako hybrydowe, z możliwością realizacji wyłącznie online”.
W przesłanej PAP informacji przekazano, że żona zmarłego, Maja Zagajewska, wraz z córką i jej rodziną „pragną przekazać słowa serdecznej wdzięczności za przesłane kondolencje oraz wyrazy empatii i wsparcia, które w ostatnich dniach docierały z całego świata”. Rodzina podziękowała także na możliwość złożenia prochów poety w Panteonie, czyli „miejscu tak ważnym dla polskiej kultury”.
Adam Zagajewski urodził się we Lwowie 21 czerwca 1945 r. Zadebiutował w 1967 r. na łamach „Życia Literackiego”. Publikował także w „Odrze” i „Twórczości”. W 1968 r. współtworzył krakowską grupę poetycką „Teraz”, postulującą powrót do klarowności języka poetyckiego. Młodzi poeci domagali się zakorzenienia języka w codzienności, wzmocnienia jego wpływu na rzeczywistość. Zagajewski wraz z Julianem Kornhauserem stworzyli program ideowo-artystyczny formacji poetyckiej Nowa Fala, którego autorzy apelowali o pokazanie w sztuce „świata nie przedstawionego”.
Pierwsze książki poetyckie Zagajewskiego - „Komunikat” (1972) i „Sklepy mięsne” (1975) – stanowiły właśnie realizację nowofalowego postulatu mówienia prawdy o otaczającej rzeczywistości i obnażania fałszu oficjalnego języka.
Zagajewski, związany z opozycją demokratyczną, po proteście wobec projektowanych zmian w Konstytucji PRL został w 1975 roku objęty zakazem druku. W 1976 roku współtworzył i redagował niezależne pismo „Zapis”. W 1982 roku wyjechał do Paryża, gdzie współpracował z miesięcznikiem „Kultura” i „Zeszytami Literackimi”. Powrócił w 2002 r. i zamieszkał w Krakowie.
Jest autorem takich zbiorów wierszy jak m.in. „List. Oda do wielości” (1983), „Jechać do Lwowa” (1985) oraz „Płótno. Paryż” (1990) „Ziemia ognista” (1994), „Trzej aniołowie” (1997), „Pragnienie” (1999), „Asymetria” (2014), „Lotnisko w Amsterdamie” (2016), „Prawdziwe życie” (2019). Cenione były także jego tomy eseistyczne, jak „Dwa miasta” (1991) „W cudzym pięknie” (1998), „Obrona żarliwości” (2002), „Poeta rozmawia z filozofem” (2007), „Substancja nieuporządkowana” (2019).
źródło: PAP
Udostępnianie informacji PAP - klauzula informacyjna