Aktualności
Był jednym z najciekawszych debiutantów międzywojnia, filarem wileńskich „Żagarów”. 110 lat temu, 13 kwietnia 1913 roku w Wilnie urodził się poeta Aleksander Rymkiewicz.
Rymkiewicz studiował prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego w latach 1932-1937. Po studiach podjął pracę aplikanta sądowego. W czasie II wojny światowej pracował w Wilnie jako robotnik. Należał do Armii Krajowej. Po repatriacji w 1945 roku mieszkał w Białymstoku, Skolimowie, ostatecznie zaś osiadł w Warszawie.
W latach 1945-1947 pracował jako urzędnik w Ministerstwie Aprowizacji i Handlu, 1947-1949 był dyrektorem biura Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich, później zaś redaktorem tygodnika „Radio i Świat”, konsultantem Ministerstwa Kultury i Sztuki do spraw librett, doradcą literackim Państwowego Wydawnictwa Muzycznego (1954-1960), wreszcie członkiem rady redakcyjnej „Poezji” (1972-1981).
Rymkiewicz debiutował wierszem Klondike w 1933 roku w dodatku „W Niszy” do wileńskiego dziennika „Słowo”. W latach 1933-1934 związany z grupą literacką Żagary. W jego twórczości przedwojennej dominuje katastroficzna wizja świata, surowy moralizm, awangardowa swoboda wyobraźni o charakterze baśniowo-lirycznym. Po wojnie częściej sięgał po stylizację sielankową, ludowe formy wiersza, gawędy, ballady, piosenki żołnierskiej.
Tworzył utwory dla dzieci i młodzieży, słuchowiska radiowe, piosenki, widowiska poetyckie (Posągi, 1974; Laur olimpijski, 1974). Zajmował się przekładami literatury bułgarskiej, czeskiej, słowackiej, rosyjskiej, węgierskiej. Tłumaczył libretta operowe. Publikował w „Dziś i Jutro”, „Tygodniku Powszechnym”, „Tygodniku Warszawskim”, „Warszawie”, „Nowinach Literackich”, „Radio i Świat”, „Śpiewamy i Tańczymy”, „Materiałach Repertuarowych”, „Kierunkach”, „Teatrze Ludowym”, „Twórczości”, „Poezji”, „Miesięczniku Literackim” oraz „Płomyczku” i „Świerszczyku”. W jego poezji dominują treści patriotyczne i obywatelskie, poczucie więzi z naturą, zauroczenie krajobrazem Warmii i Mazur, którym poświęcił wiele miejsca.
Aleksander Rymkiewicz zmarł nagle 26 września 1983 roku w Iławie. Został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.