Aktualności

23.02.2011

Odeszła Marina Trumić

W poniedziałek 21 lutego niespodziewanie zmarła w Sarajewie wybitna poetka, publicystka, dziennikarka i tłumaczka Marina Trumić. Miała 71 lat. Dzięki wielkiemu dorobkowi translatorskiemu stała się ambasadorką polskiej kultury w Bośni i Hercegowinie, a także w Chorwacji.

Największą część życia, jak podkreślają w nekrologach jej przyjaciele, spędziła w Sarajewie, mieście, z którym była związana jej twórczość. Opublikowała wiele tomów poezji i prozy, z których część przetłumaczono na język polski, wydała też liczne tłumaczenia z literatury polskiej, a wśród nich utwory Czesława Miłosza, Wisławy Szymborskiej, Tadeusza Różewicza, Adama Zagajewskiego oraz wielu innych autorów. W Polsce ukazał się wybór jej wierszy „Mojemu listonoszowi z wyrazami miłości” w serii „Biblioteka Pisarzy Sarajewa” (Pogranicze 1995). W 2003 roku w „Literaturze na Świecie” zamieszczono wiersze Mariny Trumić w tłumaczeniu Danuty Ćirlić-Straszyńskiej.

Jej mężem był Čedo Kisić, jeden z najwybitniejszych intelektualistów w krajach wchodzących w skład dawnej Jugosławii, pisarz, publicysta, wspaniały eseista, dyplomata, członek bośniackiego i polskiego PEN Clubu.

Po studiach Marina Trumić pracowała w Sarajewie w prasie codziennej i w tygodnikach. W latach 1965 -1968 mieszkała w Warszawie wraz z mężem, który był wówczas attaché kulturalnym ambasady jugosłowiańskiej w Warszawie. W tym czasie, jako specjalny korespondent sarajewskiego „Oslobođenja”, publikowała liczne wywiady z polskimi pisarzami i artystami, z Janem Parandowskim, Jarosławem Iwaszkiewiczem, Jerzym Andrzejewskim, Stanisławem Dygatem, Kazimierzem Brandysem i wieloma innymi twórcami. Polskie wywiady i reportaże Mariny Trumić zostały opublikowane w książkach: „Čežnja i daljine” („Tęsknota i dal”) oraz „Ime puta” („Imię drogi”). Jej powieść „Lirski dnevnik Marije Višnjevske” („Liryczny dziennik Marii Wiśniewskiej”) jest także związana z Polską – pojawiają się w nim – tak jak i w innych opowiadaniach i wierszach – polskie motywy i pejzaże.

Po powrocie z Polski Marina Trumić pracowała w radiu sarajewskim jako redaktor programów dramatycznych i kierownik literacki. W latach 1991-1999 ponownie mieszkała w Warszawie pracując jako lektorka i wykładowca w Instytucie Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Publikowała wówczas poezję i prozę w wielu czasopismach. Wielokrotnie występowała w polskim radio i telewizji w programach poświęconych Sarajewu i wojnie w Bośni i Hercegowinie.


Była członkiem zarządu PEN Clubu Bośni i Hercegowiny i jego prezesem oraz członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Kultury.

Marina Trumić była laureatką Nagrody Związku Dziennikarzy Bośni i Hercegowiny z 1968 roku za wywiad z Jerzym Andrzejewskim. W 2002 roku otrzymał medal  Stowarzyszenia Wydawców i Księgarzy Bośni i Hercegowiny za tłumaczenie wierszy Tadeusza Różewicza. W tym samym roku odebrała nagrodę za zbiór poezji „Između Varšave i Sarajeva” („Między Warszawą a Sarajewem”). Rok później otrzymała odznaczenie „Zasłużona dla kultury polskiej”. W 2008 roku została nagrodzona przez Stowarzyszenie Wydawców i Księgarzy Bośni i Hercegowiny za tłumaczenie wierszy Czesława Miłosza „Drugi prostor” („Druga przestrzeń”), a na wiosnę 2010 roku otrzymała nagrodę Stowarzyszenie Wydawców i Księgarzy Bośni i Hercegowiny dla najlepszego autora roku 2009 za tom poezji „Cipele za Mona Lizu” („Buty dla Mona Lizy”).

Dwa lata temu sarajewskie wydawnictwo Zoro opublikowało wybór poezji Czesława Miłosza „Drugi prostor. Najnovije pjesme – izbor” (Druga przestrzeń. Wiersze najnowsze – wybór) w tłumaczeniu i z posłowiem Mariny Trumić. Promocja książki odbyła się 30 października 2009 roku w Muzeum Literatury i Sztuk Teatralnych w Sarajewie, a organizatorami wydarzenia były: Ambasada RP w Sarajewie, PEN Club Bośni i Hercegowiny oraz wydawca książki. W dyskusji o Miłoszu i jego poezji wzięli udział znani sarajewscy krytycy literatury i poeci, a gośćmi wieczoru byli: Agnieszka Kosińska, dyrektorka Instytutu Miłosza w Krakowie oraz Marek Radziwon, krytyk literacki, sekretarz Nagrody Literackiej Nike.

Po raz ostatni Marina Trumić była w Warszawie w listopadzie ubiegłego roku wraz z grupą poetów chorwackich – z okazji wydania i promocji w Domu Literatury wspaniałej „Antologii poezji chorwackiej XX wieku” zatytułowanej „W skwarze słońca, w chłodzie nocy”, której autorem jest Grzegorz Łatuszyński. W antologii zamieszczono siedem wierszy Mariny Trumić w jego tłumaczeniu.

(za rynek-ksiazki.pl)