Instytut Książki

„Słodycz zapomnienia” Kristin Harmel to wzruszająca opowieść o tym, ile zła wyrządziła wojna, niszcząc życie niejednej istoty ludzkiej. Powieść o utraconej miłości, przebaczeniu, niepewności, ale też o nadziei. Historia zaczerpnięta z życia ludzi, którzy przeżyli Holokaust, niemieckie obozy śmierci, tortury, głód i niedostatek.

Czy wyobrażamy sobie rozstanie z rodziną ze świadomością, że już nigdy się nie spotkamy? Autorka w sposób szczególny porusza również temat choroby Alzheimera. Wczuwa się w osobę chorą, opisując jej myśli, wspomnienia i udręki związane z kłamstwem, tajeniem przeszłości, życiem w samotności ze swoimi tragediami i uczuciami, graniem w życiu roli odmiennej od prawdziwej osobowości.

To powieść o nadziei, dawno utraconej rodzinie i jej członkach, przeżytej niegdyś wielkiej miłości. Autorka opowiada o ciężarze noszenia w sobie wzorów postępowania przeniesionych na nas przez rodziców, dziadków. Wzorów związanych z okazywaniem uczuć, relacji międzyludzkich.

Inne ciekawe tematy poruszone w książce to: relacje między dziećmi i rodzicami po rozwodzie (zachowania rodziców mające na celu ukazanie siebie w lepszym świetle, obwinianie współmałżonka o powód rozpadu małżeństwa), kultywowanie tradycji rodzinnych (tu: cukiernia, stare przepisy), kwestie dotyczące religii (żydowskiej, katolickiej, muzułmańskiej – jest jeden Bóg, tylko inaczej postrzegany, nazywany).

Powieść Kristin Harmel wyciska łzy. Polecam wszystkim ludziom, różnych wyznań. Moje motto: Nie ważne jaką wyznajesz religię, ważne - jakim jesteś człowiekiem!

Wanda Prokopowicz
DKK Ryn