Aktualności

24.06.2020

Większe wsparcie dla kultury ze środków funduszy strukturalnych UE

Rozszerzenie wsparcia dla projektów kulturalnych to sukces negocjacyjny Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i niewątpliwie milowy krok w polityce UE. W zmienionym projekcie rozporządzenia, określającego zakres wsparcia Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Funduszu Spójności w latach 2021-2027, Komisja Europejska dodała nowy priorytet, który ma koncentrować się na wykorzystaniu potencjału kultury i turystyki nie tylko do ożywienia gospodarczego, ale także społecznego rozwoju Europy – budowy innowacyjnego i kreatywnego społeczeństwa. Dokument będzie przedmiotem dalszych prac Rady i Parlamentu UE.

Rozszerzenie możliwości finansowania kultury ze środków funduszy strukturalnych było postulowane przez Polskę od początku procesu negocjacji. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego podjęło szereg działań, których efektem m.in było spotkanie wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego z komisarz ds. spójności Elisą Ferreira w styczniu br. w Katowicach podczas jej pierwszej wizyty w naszym kraju.

Ponadto z inicjatywy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP dwukrotnie - w marcu 2019 r. oraz w marcu 2020 r. – zostały wystosowane wspólne listy Ministrów Kultury krajów członkowskich UE do Komisarzy odpowiadających za kwestie kultury oraz polityki regionalnej. W pismach przedstawiono argumenty przemawiające za koniecznością zmiany dotychczasowego podejścia KE do kultury w procesie rozwoju Europy oraz koniecznością silniejszego wsparcia tego obszaru z funduszy strukturalnych w przyszłym budżecie UE, w tym w szczególności w kontekście ich społecznego wpływu na rozwój UE i jej poszczególnych regionów.

Przypominamy, że pierwszy projekt rozporządzenia ws. EFRR na lata 2021-2027 został przedstawiony przez KE w maju 2018 r. Znacznie zmniejszono w nim możliwości finansowania projektów z zakresu kultury w stosunku do obecnej perspektywy finansowej. Wsparcie dla kultury zostało ograniczone jedynie do inwestycji dotyczących dziedzictwa kulturowego wpływających na rozwój gospodarczy, realizowanych na poziomie lokalnym poprzez  instrumenty terytorialne, co w znacznym stopniu utrudniało zaprogramowanie wsparcia z poziomu krajowego.