Instytut Książki

Hendrik Lindepuu, laureat Nagrody Transatlantyk za 2019 rok, opowiada, jak zaczęła się jego przygoda z polską kulturą i jaką rolę odegrały w niej „Popioły” w reżyserii Andrzeja Wajdy, o totalnym zauroczeniu polskim teatrem, o tłumaczeniu Brunona Schulza, Leszka Kołakowskiego (bardzo popularnego wśród estońskiej inteligencji) i Czesława Miłosza, a także twierdzi, że dobremu tłumaczowi nic nie sprawia problemów.