Aktualności
W Rosji ukazało się niedawno arcydzieło polskiej diarystyki, Szkice piórkiem Andrzeja Bobkowskiego. Наброски пером (Франция 1940–1944), jak brzmi tytuł przekładu, opublikowała oficyna Limbakh. Wydanie tłumaczenia Iriny Kisielowej ze wstępem prof. Macieja Urbanowskiego wsparł Instytut Książki w ramach Programu Translatorskiego ©POLAND
Cztery lata pisania, tysiące przejechanych kilometrów, setki notatek. Zapiski Andrzeja Bobkowskiego miały być początkowo, pisanym na własny użytek, pamiętnikiem, świadectwem czasu wojny, zapisem refleksji na temat przemian w Europie. Z czasem stały się proroczym zbiorem trafnych diagnoz politycznych, wnikliwym namysłem nad przemianami, jakie zachodziły wówczas w Paryżu, Francji i Europie, portret czasów, ale i człowieka krytycznie przyglądającemu się ludzkości, kulturze i kondycji Europejczyków.
Kalejdoskopowe, barwnie i wciągająco napisane dzieło zmusza do pytań, zachwyca różnorodnością i prowokuje do pytania, dlaczego dopiero teraz odkrywamy tego zmarłego w Gwatemali pisarza i działacza, entuzjastę życia w całej jego złożoności. Przede wszystkim jednak jest to zmysłowy pean na cześć życia, drobiazgowy zapis podróży Bobkowskiego rowerem z południa Francji do Paryża. Epikureizm Bobkowskiego stoi w kontrze wobec traumy wojennej, jest dowodem na immanentną potrzebę autora, aby pozostać sobą, być wolnym i doświadczać życia w całej jego rozciągłości. Pełne ostrych, inteligentnych komentarzy, wydane w 1957 r. nakładem paryskiej „Kultury”, Szkice piórkiem są arcydziełem polskiej diarystyki.