Literatura

fot. Krzysztof Dubiel dla Instytutu Książki

Krystyna Dąbrowska

(ur. 1979) – poetka, tłumaczka, eseistka. Ukończyła wydział grafiki na warszawskiej ASP. Opublikowała trzy tomy poetyckie. Za Białe krzesła otrzymała w roku 2013 Nagrodę Kościelskich, Nagrodę im. Wisławy Szymborskiej oraz Nagrodę Warszawskiej Premiery Literackiej. Tłumaczy poezję anglojęzyczną (m.in. Williama Carlosa Williamsa, W. B. Yeatsa, Thomasa Hardy’ego, Thoma Gunna, Ruth Padel, Charlesa Simica). Jest również autorką recenzji, szkiców o poezji i słuchowisk radiowych. Jej wiersze tłumaczono na angielski, francuski, grecki, niemiecki, portugalski, rosyjski, szwedzki i włoski.

Poezję Krystyny Dąbrowskiej cechuje dyskrecja i powściągliwość. Poetka chętnie sięga po niedopowiedzenia i wieloznaczności. Jej wiersze są proste, czytelne i pozbawione rozbudowanych ozdobników – wyrastają z pragnienia zrozumienia i opowiedzenia świata. Utwory Dąbrowskiej bardzo często wychodzą od szczegółu, rejestrowanego w wierszu niczym na fotografii. Wydarzenia dnia codziennego, obserwacje z podróży dalekich i bliskich czy opisy przedmiotów materialnych stają się dla poetki asumptem do zadawania pytań natury egzystencjalnej.

Już w debiutanckim tomie Biuro podróży Dąbrowska odnajduje swój specyficzny język poetycki. Ważną rolę odgrywa tu miasto, traktowane niemal jak środowisko naturalne człowieka, dające mu poczucie bezpieczeństwa i tożsamość, a zarazem czyhające na niego swoimi żywiołami, takimi jak prąd, woda czy hałas.

Nagradzany tom Białe krzesła przynosi więcej impresji podróżnych. Autorka żywo interesuje się odległymi kulturami, szczególnie tymi z długą tradycją. Książka zawiera też szereg portretów ludzi – tych bliskich autorce, i tych przypadkowych. Szukając sensu ich życia, poetka zarazem poszukuje sensu istnienia w ogóle.

W książce poetyckiej Czas i przesłona na pierwszy plan wysuwa się związek miłosny kobiety i mężczyzny, opisany jako wzajemnie inspirujące spotkanie, dopełnienie, niekończąca się rozmowa. Drugi człowiek jest dla Dąbrowskiej źródłem nieustannego zaciekawienia i inspiracji. Z identyczną wyrozumiałością i zaciekawieniem podchodzi Dąbrowska do codziennych przedmiotów i do przyrody. Każdy wiersz napisany jest z Herbertowską „czułością do kamieni, do ptaków i ludzi”.

Dąbrowska jako poetka sytuuje się w roli łączniczki między przyrodą martwą i ożywioną, między odmiennymi kulturami, pokoleniami, sposobami życia, a także między żywymi i umarłymi. „Jestem biurem podróży dla umarłych / organizuję im przeloty do snów żywych” – pisała w tytułowym wierszu pierwszego zbioru poezji.

BIBLIOGRAFIA

  • Biuro podróży, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2006.
  • Białe krzesła, Poznań: WBPiCAK, 2012.
  • Czas i przesłona, Kraków: Znak, 2014.

TŁUMACZENIA

angielski:

  • w antologii: Scattering the dark: an anthology of Polish women poets, ed. Karen Kovacik, Buffalo, NY: White Pine Press, 2015.

chorwacki:

  • Bajka o ježevima = Bajka o jeżach = A tale about hedgehog, tłum. na chorwacki Đurđica Čilić Škeljo, na ang. Antonia Lloyd-Jones, Karen Kovacik, Zagreb: SKUD "Ivan Goran Kovačić", 2019.

niemiecki:

  • Gedichte von Krystyna Dąbrowska [wybór wierszy], tłum. Renate Schmidgall, Wien: Edition Aramo, 2015.
  • Austausch der Fenster [wybór wierszy], tłum. Renate Schmidgall, Ottensheim/Donau: Edition Thanhäuser, 2018.

macedoński:

  • Kristina Dombrovska = Krystyna Dąbrowska [wybór wierszy], tłum. na macedoński Zvonko Dimoski, na angielski Antonia Lloyd-Jones, Ewa Hryniewicz-Yarbrough, Struga: Struški večeri na poeziǰata, 2017.

szwedzki:

  • Vi är en ordbok och andra dikter [wybór wierszy], tłum. Irena Grönberg, Lund: Ellerströms, 2020.

włoski:

  • La faccia del mio vicino [wybór wierszy], tłum. Leonardo Masi, Vecchiano: Valigie Rosse, 2017.
Wróć