ur. 1954 w Gdyni, powieściopisarz, autor opowiadań, szkiców literackich i książek dla dzieci. Od 1958 mieszka w Szczecinie.

Debiutował w roku 1970, w następnych dekadach publikował m.in. „Twórczości”, „Miesięczniku Literackim”, „Literaturze”, „Nowym Wyrazie”, „Piśmie Literacko-Artystycznym”, „Odrze”, „Akcencie”, „Radarze”, „Studencie”, „Nowym Nurcie”, „Pograniczach”, był też autorem radiowych audycji satyrycznych; przez kilka miesięcy pracował przy realizacji filmu jako asystent reżysera, był też stróżem nocnym w Miejskim Ośrodku Kultury w Szczecinie Dąbiu oraz dziennikarzem w „Dzienniku Szczecińskim”. Założył i prowadził agencję dziennikarsko-literacką BASIL. Wydał we własnym zakresie osiem swoich książek oraz książkę autorstwa Henryka Berezy pt. Epistoły. Powołał do życia i przez 9 miesięcy wydawał, rozprowadzane bezpłatnie, pismo „BABORAK. Kultura Szczecińska”. Kojarzony jest ze środowiskiem pisarzy skupionych wokół miesięcznika „Twórczość”, a zatem prozaików na pierwsze miejsce wysuwających awangardową pracę „w języku”, eksperymentujących, rozszerzających jego granice (zmienne formy narracji, słowotwórstwo, itd). Bitner to niewątpliwie stylista, posługujący się bogatą paletę środków językowych, mających oddać artystyczny świat, w którym płynnie łączą się elementy rzeczywistości obiektywnej i subiektywnych doświadczeń wewnętrznych autora. Śmiałość zarówno w korzystaniu z żywiołu języka kolokwialnego, jak i w penetrowaniu sfer związanych z ludzką erotyką i fizjologią sprawiła, iż nieraz postrzegany jest jako prowokator czy obrazoburca. Za tymi dążeniami zdaje się kryć wiara w prawdziwość wrażeń związanych właśnie z cielesnością, w jej rozmaitych przejawach. Ciało nie kłamie, można mu zaufać w przeciwieństwie do pozostającego na zewnątrz, międzyludzkiego świata. Fizjologia i intelekt zdają się zresztą w jego myśleniu spotykać właśnie w obrębie pisania, traktowanego jako jedna z podstawowych form ludzkiej aktywności.

„Jednym z wielkich zadań literatury jest oswojenie człowieka z niewiadomym. Przemiana w robaka jest niewiadomym, śmierć jest niewiadomym – przy odrobinie wysiłku można by prawdopodobnie udowodnić, że niewiadome to największy temat literatury. A jednocześnie literatura najmniej chciałaby o tym mówić. Niewiadome zostało skompromitowane tanią literaturą sensacyjną i filmem przygodowym. Współczesna proza nie uznaje golemów, bestii, demonów, światów tajemnych i czarów, a tym samym więc i Szatana, a więc i Boga” – Dariusz Bitner.

BIBLIOGRAFIA

• Proza, Szczecin 1979.
• Ptak, Kraków: WL, 1981.
• Cyt, Kraków: WL, 1982.
• Owszem, Warszawa: Czytelnik, 1984.
• Kfazimodo, Kraków: WL, 1989.
• Ciąg dalszy, Szczecin: Glob, 1989.
• Trzy razy, Warszawa: PIW, 1995.
• Chcę, żądam, rozkazuję, Szczecin: Basil, 1995.
• Bulgulula, Szczecin: Basil, 1996.
• Pst, Szczecin: Basil, 1997.
• Rak, Szczecin: Bazil, 1998.
• Hm... Chcę, żądam, rozkazuję II, Szczecin: Basil, 1999.
• Na strychu, Szczecin: Basil, 1999.
• Mna: Chcę, żądam, rozkazuję III, Szczecin: Basil, 2000.
• Psie dni, Szczecin: Basil, 2001.
• Piszę, Szczecin: Basil, 2003.
• Mała pornografia, Szczecin: Basil, 2003.
• Książka, Szczecin-Bezrzecze: Forma, 2006
• Jesień w Szczecinie, 2011

książki dla dzieci:

• Bajka, Warszawa: KAW, 1979.
• Opowieści Chrystoma, Szczecin: Albatros, 1992.

TŁUMACZENIA

niemiecki:

• w antologii: Träume sind frei: polnisches Lesebuch, tłum. Mannheimer Olga, München Zürich: R. Piper, 1993.

włoski:

• Fino in fondo w zbiorze Racconti dalla Polonia; Preobrazba i The Methamorphosis w zbiorze Vilenica 95.